Beste wensen

Op naar 2022

.

Vandaag, 31 december 2021, daags voor weer een nieuw jaar, wil ik al mijn lezers een heel mooi, gezond, poëtisch en gelukkig nieuwjaar wensen. En omdat jullie gewend zijn dat ik dagelijks een gedicht deel, wil ik vandaag een toepasselijk gedicht van Ivo de Wijs (1945) hier plaatsen. Het gedicht ‘Drie dingen’ komt uit 2010 maar is nog altijd heel actueel en de adviezen die hij geeft kan ik alleen maar onderschrijven. Gelukkig nieuwjaar!

.

Drie dingen

.

In het leven zijn drie dingen
Die de engste bibberingen
Door je donder laten suizen:
Scheiden, sterven en verhuizen
Wie de moed niet wil verliezen
Houdt zich dus aan mijn adviezen:
Niet verhuizen en niet scheiden
En vooral niet overlijden!

.

Happy New Year!

2021

.

Lieve lezers van dit blog, 2021 is een feit en ik wens een ieder een mooi, gezond en ( uiteindelijk) pandemievrij jaar toe. Om het jaar goed te beginnen een gedicht van mijn hand over de dichter, onderwerp van al mijn blogberichten.

.

De dichter

.

Ben niet vertaald

in ’t Portugees

niet in het Duits of

in het Frans

.

Ik schrijf hier

slechts mijn verzen

voor vriend, familie

en wat fans

.

Toch weet ik

in alle talen

wat het betekent

poëet te zijn

.

Want poëzie mijn

beste lezers

is er in ’t groot

en ook in ’t klein

.

Voor soms die ene lezer

voor vaak de stille dag

maar altijd voor degene

die poëzie vermag.

.

                                                                                                                 De Poëet: Zadkine ( Knokke-Heist)

Nieuwjaarswens

2020

.

Op deze eerste dag van het nieuwe jaar wil ik iedereen een heel mooi, poëtisch, liefdevol en voorspoedig 2020 toewensen in goede gezondheid. En hoe kan ik dit beter illustreren dan door een gedicht van de Vlaamse dichter Paul Snoek (1933 – 1981) uit de bundel ‘Gedichten’ uit 2006 getiteld ‘Nieuwjaarswensen’.

.

Nieuwjaarswens

.

Dit zou de aarde moeten zijn, een kamer

na Kerstmis nog naar dennenaalden ruikend

en drijvend in een meer van suikersneeuw;

daar, waar men alle harten kan tezamen

binden en als mooiste bloemenruiker

schenken aan het schoonste jaar van deze eeuw.

.

Maar elk jaar heeft zijn oudgekende grillen

en bitterheden. Soms wat voor een ander

briljanten zijn, schijnt ons goedkope sneeuw.

Het enige, waarin wij niet verschillen,

is dat wij ouder worden en verlangen:

‘Dit worde ’t schoonste jaar van deze eeuw.’

.

1 januari 2018

De allerbeste wensen

.

Ik wil graag al mijn lezers, volgers, vrienden en andere in poëzie geïnteresseerden het allerbeste toewensen voor 2018. Dat het een mooi, poëtisch jaar mag worden. Ik zal mijn steentje bij blijven dragen door jullie elke dag van (wetenswaardigheden over) poëzie te voorzien. Daarom ook vandaag een gedicht. In dit geval een nieuw gedicht van mijzelf dat ik afgelopen november schreef.

.

Bos in november en jij

 

Kleurrijk zal het bos geweest zijn,

afgebladderd groengeel richting roestig bruin

De grond drassig, paden onduidelijk door

takken en windverwaaide beplanting.

Er zullen wandelaars geweest zijn, ineengedoken

of vol met het gezicht in de waterige zon,

die er wellicht was. Ze zullen afkeurend gekeken hebben

of juist instemmend. Er waren ook vast beukennootjes,

kastanjes of een enkele eikel; de herfst in november

zoals je hem kent, van eerder en plaatjes. Ik herinner het mij niet.

Jij was er.

.

Schilderij: Jeppe Madsen Ohlsen

 

Oud en nieuw

Op de grens van 2015 en 2016

.

Op deze laatste dag van 2015 wil ik graag iedereen bedanken voor het lezen van mijn blog, de vele leuke en interessante reacties die ik telkens weer ontvang en voor de vele likes op mijn berichten. 2015 was een jaar waarin ik op het gebied van de poëzie weer vele mooie initiatieven heb mogen leren kennen en meemaken. Persoonlijk waren een aantal optredens in 2015 heel waardevol maar ook mijn bemoeienis met stichting Ongehoord! en iets meer op afstand met een nieuw initiatief als de Poëziebus geven me de zin en de energie om met volle kracht ook in 2016 over de vele gezichten van de poëzie te blijven schrijven.

In dit laatste bericht in 2015 uiteraard een gedicht. Ik heb gekozen voor een gedicht waaruit blijkt dat hoe oud iets ook kan zijn, voor sommigen of in een andere situatie kan iets weer helemaal nieuw zijn. Het betreft hier het gedicht ‘Het paar’ van Heinz Kahlau uit 1931 in een vertaling van Geert van Istendael en Koen Stassijns,  verschenen in ‘Blanke man’ uit 2002.

.

Het paar

.

Zij lagen been aan been

sinds ze gestorven waren

.

tot men ze vond

.

Ze lagen zo

al zestigduizend jaren.

.

Toen loste men de hand die hem met haar verbond.

.

Gelukkig nieuwjaar!

Gelukkig 2015!

Nieuwjaar

.

Een nieuw jaar, nieuwe uitdagingen, nieuwe poëzie, nieuwe oude dichters die ik ga ontdekken, nieuwe dichters die zich gaan aandienen, dagelijks een bericht over poëzie ter lering en/of de vermaak en anders ter ontspanning of inspiratie. Zie maar wat je ermee doet. Mij houd het bezig ( in alle betekenissen) en als je het fijn vindt om verrast te worden, herinnerd te worden of geraakt te worden kom dan elke dag even langs en verwonder je over de onmetelijke rijkdom van poëzie.

Vandaag, 1 januari 2015, een nieuwjaarsgroet van Guido Gezelle.

.

Ik wens u

Ik wens U een jaar
Als een alfabet
Met alle letters van A tot Z
Van arbeid, blijheid en
creativiteit
Tot zegen, zon en zaligheid.

.