Vuilnisbaklevens

Charles Bukowski

.

Poëzie kom je werkelijk overal tegen. Dat beweer ik al lange tijd en wie er oog voor heeft zal dit beamen. Vorige week kreeg ik bij het afscheid van Henk Das, directeur van de NBD Biblion (dat is de organisatie die o.a. bibliotheken in Nederland voorziet van hun boeken) een Liber Amicorum of een vriendenboek. Lezend in dit boek kwam ik in een bijdrage van collega bibliotheekdirecteur Jacques Malschaert twee gedichten tegen van Charles Bukowski.

Uit ‘De genoegens van de verdoemden’ daarom hier één van deze gedichten ‘Vuilnisbaklevens’.

.

Vuilnisbaklevens

.

de wind waait hard vanavond

en het is een koude wind

en ik denk aan

de jongens van de daklozenopvang

ik hoop maar dat er een paar bij zijn

met een fles rood

.

’t is als je bij de daklozen bent

dat je merkt dat alles

van iemand is

en dat er een slot zit op

alles.

dit is de manier waarop een democratie

werkt

je pakt wat je krijgen kan,

probeert dat te houden

en er wat bij te krijgen

als het kan

.

dit is ook de manier waarop een dictatuur

werkt

alleen knechten ze daar

hun paupers of

maken ze kapot.

.

die van ons vergeten we

gewoon.

.

in beide gevallen

staat er een harde

koude

wind.

.