Site-archief
Poëziepodia
Voordragen
.
Toen in 2007 mijn debuutbundel werd gepubliceerd bij uitgeverij de Brouwerij, stelde mijn uitgever voor dat ik mijn poëzie zou voordragen op een poëziepodium in Brielle. Dit kleinschalige podium werd georganiseerd in een café met de prozaïsche naam ‘De kont van het paard’. Ik wist niet precies wat ik me moest voorstellen bij een poëziepodium maar daar aangekomen voelde ik me al snel op mijn gemak. De organisatoren vertelde me waar in het programma ik mocht voordragen, hoe lang ik had voor mijn voordracht en ik kreeg een paar consumptiebonnen.
En meer heb je als beginnend dichter ook eigenlijk niet nodig. Een kleinschalig podium met andere dichters (waarvan sommige ook beginnend maar de meeste vaak al ervaring hebben. En juist door het contact met die andere dichters, met het publiek, met de organisatoren leer je hoe een poëziepodium werkt, leer je welke gedichten goed en minder goed werken en leer je dat het om de poëzie draait (nog te vaak zie ik dichters die een gedicht met een heel verhaal inleiden waardoor de aandacht niet zozeer meer op het gedicht ligt en waardoor je minder gedichten kan voordragen (de tijd is meestal beperkt tussen de 5 en 10 minuten.
Reden waarom ik nog steeds graag poëziepodia bezoek (om te luisteren en om voor te dragen) is de ontdekkingstocht naar nieuwe, mij nog onbekende dichters, een vernieuwde kennismaking met dichters die ik al ken en om mezelf beter te maken, verder te leren hoe een goede voordracht te brengen. In de afgelopen 14 jaar heb ik op heel veel poëziepodia gestaan, op ongelofelijk mooie en heel verschillende plekken mijn gedichten voorgedragen, prachtige dichters gehoord en gezien en ja, ook soms dichters die het in mijn ogen niet goed doen of het wel nooit zullen leren.
En juist dat maakt poëziepodia zo belangrijk voor jonge maar ook beginnende dichters (ik was al in de 40) die willen leren hoe je een goede voordracht brengt. Daarom ben ik ooit op dit blog de categorie ‘poëziepodia’ begonnen. En dat is waarom ik hier vandaag weer een aantal poëziepodia onder de aandacht wil brengen. Een greep uit het aanbod van de afgelopen weken:
- De Groene Fee van Louis van Londen in Het Belcrumhuis, Pastoor Pottersplein 12 Breda (elke maand nog dit jaar) https://www.facebook.com/groenefee/
- Dichter bij de dood, begraafplaats Oud Eik en Duinen in Den Haag https://www.facebook.com/dichterbijdedood
- Dichter in de dop van Jeroen den Harder, elke maand nog dit jaar in bibliotheek de Lier (Westland)
- WoordKunst van o.a. Jelle Ravestein, elke maand in Kevin’s Grand café in Maassluis https://www.facebook.com/WoordKunstMaassluis/
- Open Podium in de bibliotheek Huizen, elke maand in de Bibliotheek Huizen | Plein 2000-1, 1271 KK Huizen https://www.bibliotheekhlb.nl/actueel/agenda/OpenPodium26juni.html
- De Poetsclub in café de Schouw in de Witte de Withstraat 80 in Rotterdam https://www.facebook.com/poetsclubrotterdam
Als je zelf googled op poëziepodium dan zul je er nog veel meer vinden, bij jou in de buurt of wat verder weg. Mij heeft het bezoeken van poëziepodia veel gebracht, doe er je voordeel mee.
Tot slot een gedicht over voordragen, een oud gedicht van mij (iets bewerkt) dat ik schreef toen ik nog zoekende was.
.
De dichter ontmaskerd
.
Je sprak over peilloze diepten
en omfloerste gedachten,
doorwrochte zinnen en
latent temperament.
En ik vroeg me af
waar zich dat dan
allemaal wel bevond?
.
Bij mij?
Hoe kon ik dat geloven.
Ik deed maar wat
tenslotte.
.
Atlas van de tijd
Anneke Wasscher
.
Dichter Anneke Wasscher (1946) schrijft vanaf eind 2007 serieus gedichten. Ze deed regelmatig mee aan schrijfwedstrijden en poëziewedstrijden en won daar regelmatig prijzen mee. Niet dat ze het daarvoor deed, ze was vooral nieuwsgierig naar de reacties van lezers, juryleden en andere vakmensen. Haar werk werd in meer dan zestig verzamelbundels gepubliceerd en nu is er dan haar debuutbundel als solo dichter getiteld ‘Atlas van de tijd’.
Ik ken Anneke onder andere van haar deelname aan mijn eigen dichtwedstrijd (samen met de uitgeverij De Brouwerij) waar ze de tweede prijs behaalde in 2011, de Ongehoord! Gedichtenwedstrijd (die ze won) in 2013 en van haar optreden in Maassluis waar ik haar samen met Alja Spaan vroeg voor te dragen, een gedenkwaardig optreden was dat.
Bij uitgeverij Kontrast dus nu haar debuutbundel. Volgens de tekst op de achterkant is de rode draad die hoor haar gedichten loopt de droefheid van het voorbijgaan. Na lezing van de bundel zou ik daar toch graag iets aan toevoegen namelijk het verlangen. In het eerste hoofdstuk met name komt het verlangen naar de liefde, het samenzijn en naar het verlangen zelf regelmatig terug.
Over het algemeen kan ik het wel eens zijn met de omschrijving ‘droefheid van het voorbijgaan’ maar toch is het geen bundel vol treurnis. Anneke Wasscher weet als geen ander in begrijpelijke taal haar onderwerpen zo te verdichten dat het eerder tot herkenning leidt of begrip en zeker niet tot een mistroostige droefenis.
Schijnbaar zonder moeite behandeld ze ook zware onderwerpen, de dood, psychische problemen, de eenzaamheid, de onomkeerbaarheid van het ouder worden. Het zijn gedichten om te lezen als je zelf met dergelijke situaties te maken hebt of mensen kent die hiermee te maken hebben, ze bieden troost en het gevoel dat je niet alleen bent in die eenzaamheid, de aftakeling en het uiteindelijke sterven.
In het laatste hoofdstuk nog enige gedichten over plekken die Anneke Wasscher geïnspireerd hebben waaruit blijkt dat ze een goed kan observeren. Die observaties weet ze vervolgens in fijne poëzie om te zetten.
‘Atlas van de tijd’ is een bundel die raakt, die je meevoert en die zorgvuldige en fijne poëzie bevat. Een prachtig en terecht debuut.
.
bezoekuur
.
de oprijlaan doet geen beloftes meer
aan iemand die een uitweg zoekt
de hoop wordt in de kiem gesmoord
door elke regel die de wurggreep kent
.
het huis hecht aan rechtlijnigheid
de strakke vormen uit verleden tijd
een zaal houdt vast aan binnenpijn
het is de prijs voor anders zijn
.
een zachte hand op huid en haar
de warme kus die wordt herhaald
het antwoord altijd onverwacht
een lach die op herkenning lijkt
.
de traagheid van bewegingen
wanneer je oude lichaam vraagt
om onvoorwaardelijk dichtbij
.
ik reik naar jou zo ver ik kan
soms ben ik meer alleen dan jij
.
Haags fris
Anne Borsboom
.
Op 26 maart 2015 bestond Poëziecafé in bodega De Posthoorn in Den Haag 2 jaar. Ik mocht daar samen met o.a. Frans Reijman, Eelco van der Waals en Cor van Welbergen voordragen, zoals ik twee jaar daarvoor ook bij de allereerste editie mocht voordragen. Op deze avond kregen alle aanwezigen van Will van Sebille de bundel ‘Haags fris’ met als ondertitel ‘Huilend in Den Haag’. De bundel werd in 2010 uitgegeven door De Witte Uitgeverij en samengesteld door Diann van Faassen, Harry Zevenbergen en Will van Sebille.
Uit deze bundel heb ik het gedicht ‘Na vandaag: Den Haag’ van Anne Borsboom gekozen. Anne Borsboom is een collega auteur van mij die (net als ik) bij uitgeverij De Brouwerij poëzie heeft gepubliceerd (Brussels kant).
.
Na vandaag: Den Haag
.
De contactsleutel draait stroef
mijn roestige Italiaan zwelt
achterin de kinderen
‘vandaag verhuizen we’, zeg ik
‘wees flink,
nieuwe vrienden maak je zo
en herinneringen zijn voor later’
ze sputteren
de katten mauwen
de kanarie wil niet
ze verstaan geen Haags
.
ik zal het ze leren
.
Gratis en nog te koop
Poëziebundels
.
Als alles meezit (en waarom ook niet) wordt deze week mijn eerste gedichtenbundel als Ebook gepubliceerd mijn mijn nieuwe uitgeverij MUG books. Ook een tweede gedichtenbundel van mijn hand zal hierna snel verschijnen, opnieuw als Ebook en opnieuw bij MUG books.
‘Winterpijn’ en ‘XX-XY’ zullen gratis worden aangeboden op dit blog en op http://www.mugbook.wordpress.com (via een download link). Van mijn hand zijn echter ook nog steeds te krijgen:
.
– Zichtbaar alleen (samen met fotograaf Ruben Philipsen) uitgeverij De Brouwerij, 2008
– Je hebt me gemaakt met je kus (samen met Alja Spaan) uitgeverij Atelier 9en40 (gedichten over liefde), 2011
– Zoals de wind in maart graven beroert (uitgeverij De Brouwerij), 2012
.
Bovenstaande bundels zijn bij mij te koop tegen een aangepaste prijs. Zichtbaar alleen voor € 12,50 en de twee andere voor € 10,- per stuk.
Wil je een bundel kopen (met/zonder handtekening/opdracht) mail me dan op woutervanheiningen@yahoo.com
.
Uit: Je hebt me gemaakt met je kus
.
Ik draag je bij me
Elke keer als ik je vind
met mijn ogen
als je geur mijn
hersenen bereikt
als het geluid van je lach
mij wakker schudt
ben jij altijd al daar,
waar mijn bloed sneller stroomt
mijn hart sneller slaat
mijn longen zich vullen
Wanneer ik de elegantie
van je bewegingen zie
je lippen gekruld van plezier
je schokkende schouders
je fluisterende ogen
de stroom van je lichaam
ben jij altijd al daar
waar mijn bloed sneller stroomt
waar mijn hart sneller slaat
waar mijn longen zich vullen
Als blikken elkaar kruisen
groeit mijn liefde
groeit
en groeit..
Jury Gedichtenwedstrijd 2011
Henriette en Bep
.
De juryleden van mijn gedichtenwedstrijd 2011 zijn bekend.
Het zijn Henriette Faas en Bep van Wely van uitgeverij de Brouwerij. De uitgeverij waar ‘Zichtbaar alleen’ is uitgegeven en waar mijn volgende boek ‘Zoals de wind in maart graven beroert’ wordt uitgegeven.
Meer informatie over uitgeverij De Brouwerij is hier te vinden.
Kijk voor de voorwaarden van de gedichtenwedstrijd onder Archieven bij januari 2011.
Dag van de Cultuur
12 september 2009
Op zaterdag 12 september wordt in de bibliotheek van Maassluis (Uiverlaan 18, Maassluis) tussen 13.00 en 14.00 uur een Open Poëziepodium georganiseerd in het kader van de Dag van de Cultuur.
Elke (amateur) dichter die zijn of haar werken wil voordragen op dit podium is van harte welkom.
Aanmelden kan via: info@uitgeverijdebrouwerij.nl
Omdat het maar een uur duurt kunnen er een beperkt aantal deelnemers voordragen dus wees er op tijd bij!
Tussen 12.00 en 13.00 uur zijn er optredens van de volgende dichters:
Guido Utermark
David Muiderman
Anne Borsboom
Jet Crielaard
Eva Meijer
Tot ziens op 12 september in de bibliotheek van Maassluis.
.
"Bij een dichter denk je toch aan iemand anders"
Op zaterdag 22 december was dan eindelijk de presentatie van het debuut van Wouter van Heiningen en Ruben Philipsen. Hun boek ‘Zichtbaar alleen’ werd gepresenteerd voor een zaal met zo’n 100 belangstellenden.
De middag werd geopend door burgemeester Karssen van Maassluis die in zijn openingswoord aanhaalde dat hij zelf uit de boekenwereld afkomstig was. Poëzie is een kleine maar belangrijke markt, sprak hij. Ook sprak hij zijn verwondering uit over het feit dat Wouter als Dichter ging debuteren. Dichters dat zijn meestal wat warrige types met rommelig haar en erg op zichzelf. Daar kon hij zich bij Wouter niets bij voorstellen. Zijn favoriete gedicht (Zichtbaar alleen, het titelgedicht) werd na zijn toespraak vertolkt door zangeres/celliste Wilma Paalman. Zij had voor deze gelegenheid twee gedichten op muziek gezet.
Hierna was het de beurt aan uitgeefster Henriette Faas. Zij sprak over het proces van het maken van het boek, dat ze te maken had met twee mensen, de een een perfectionist en de ander heel nuchter. Dat juist deze combinatie werkt bleek uit haar woorden dat dit een prachtig, met veel zorg omgeven boek had opgeleverd. Ook ging zij nog in op de titel. Voor uitgevers is het belangrijhk dat er niet al een boek is met dezelfde titel. Zij had de titel gegoogeld en daar bleken vele hits te zijn op zichtbaar alleen maar telkens met een komma tussen de zichtbaar en de alleen.
Daarna was het woord aan Wouter.
Hij refereerde aan het voorpagina artikel dat in de Kersteditie van de Schakel (Maassluise courant) was verschenen. In dit interview verteld hij dat hij met zo min mogelijk woorden zo veel mogelijk probeert te zeggen maar dat in het dagelijks leven hij juist heel veel woorden gebruikt. Ook in deze speech zou hij zichzelf geen beperkingen opleggen.
Daarna vertelde hij over de ontdekking die hij deed op 15 jarige leeftijd. Toen schreef hij zijn eerste gedichtje (een heel slecht gedichtje zo melde hij). Vanaf dat moment wist hij dat gedichten schrijven zijn ding zou worden, met een paar goed gekozen woorden zoveel mogelijk zeggen. In de jaren die volgde zou hij nog vele gedichten schrijven, heel veel slechte ook maar in de loop der tijd had hij zichzelf verbeterd en had hij zijn eigen stijl ontwikkeld die goed genoeg was om mee naar buiten te treden.
Hierna vertelde Wouter over de werkgroep Letteren waarvan hij deel uitmaakt. Deze werkgroep heeft de afgelopen jaren vele projecten georganiseerd in Maassluis rondom poëzie. In eerste instantie met het sociaal maatschappelijk werk, de werkgroep PICO (project InterCulturele Ontmoetingen) en later met de mensen uit de huidige bezetting. Hij vertelde ook dat hij met deze werkgroep in contact was gekomen met henriette Faas, als dichter en als uitgever. Zij heeft in 2006 de bundel Dichter in de buurt uitgegeven waarvoor amateur dichters en scholieren gedichten hadden geschreven.
Wouter sprak de hoop uit dat onder deze scholieren er 1 of 2 zouden zijn die dezelfde ontdekking hebben gedaan die hij deed op zijn 15e jaar.
Daarna riep hij de werkgroep leden naar voren (Lida Kersten, Henk Kuipers, Juan Heinsohn, Otto Zeegers en de afwezige Pero Senda) en overhandigde hij de eerste exemplaren van het boek aan hen.
Tot slot droeg hij een tweetal gedichten voor.
Hierna vertolkte Wilma Paalman op bijzondere wijze het gedicht Luiheid (uit de 7 hoofdzonden) en sloot Henriette het officiële gedeelte.
Wouter en Ruben namen plaats achter de boekentafel om te signeren.
Het was een prachtige middag met vele mooie ontmoetingen waaraan beide auteurs zeer goede herinneringen zullen bewaren.
Eerste recensie lovend
Recensie
.
De eerste recensie van Zichtbaar alleen is binnen. Kunsthistorica Natascha Bär heeft een lovende recensie geschreven. Binnenkort te lezen op de website van uitgeverij de Brouwerij (www.uitgeverijdebrouwerij.nl) bij Zichtbaar alleen.
Maar ook hier kun je de recensie van Natascha Bär lezen:
.
Als twee verwante zielen elkaar ontmoeten is de kans groot dat er iets moois ontstaat. Zijn beide personen creatief begaafd en beoefenen zij elk een andere artistieke discipline, dan kan de wereld zich verheugen op een geschenk.
Fotograaf Ruben Philipsen en dichter Wouter van Heiningen hebben hun kwaliteiten gebundeld in een gezamenlijk project. Het resultaat van deze samenwerking heeft geleid tot een bespiegelend boekwerk met de intrigerende titel ‘Zichtbaar Alleen’ waarin de beeldende impressies van Philipsen leidraad zijn van de indeling.
In het eerste deel dwalen beide kunstenaars door parken, kerken en paleizen waarbij Van Heiningen in beeldende bewoordingen aansluit bij wat het oog van Philipsen waarneemt. Het tweede deel wordt in woord en beeld bevolkt door de zeven hoofdzonden die het menselijk bestaan maar al te vaak ondermijnen. De tocht die door koele gebouwen met imposante gewelven en langs beelden tegen vaak majestueuze luchten voert, getuigt van een fascinatie voor vervlogen momenten die door beide kunstenaars weer tot leven wordt gewekt.
De lens van Philipsen vangt in haar brandpunt wat ooit is gebeurd waarbij Van Heiningen in kostbare woorden en korte zinnen het geïsoleerde beeld uitfiltert en verstilt. Altijd benadert Philipsen zijn object direct en frontaal waarbij evenwel door een zorgvuldige omgang met licht en schaduw een sfeer van intimiteit en compassie ontstaat. En het is juist die intimiteit en compassie die Van Heiningen in bezonken, onopgesmukte woorden vertaalt en verbeeldt. En zo wordt iets wat klein is groot, soms heel erg uitvergroot.
Hoe intens ook, altijd kenmerken het verwoorde beeld en het verbeelde woord zich door een hang naar eenvoud waarbij uitroeptekens de toegang wordt geweigerd. Zelfs bij de door Philipsen ‘vermensbeelde’ hoofdzonden blijft de taal van Van Heiningen ingetogen, steeds de lichtbruin getinte sfeer van verrotting en sleetsheid in acht nemend.
Zielsverwanten zijn ze, de contemplatieve beeld- en woordkunstenaars, met hun behoefte aan verwondering en hun respect voor het wezenlijke dat door eenvoudige verbeelding groots wordt. Zo te kunnen ervaren is een geschenk, zo te kunnen waarnemen is een gave, zo te kunnen ‘beelden’ is een kwaliteit.
Wie zich mee laat voeren naar de uithoeken van het verleden en naar de schaduwkanten van de ziel zal worden geroerd door verwondering. Zichtbaar Alleen zal ongetwijfeld menig oog openen en menig hart strelen.
drs. Natascha Bär, kunsthistorica
.
Publicatie Zichtbaar alleen
Publicatie van ‘Zichtbaar alleen’ komt dichterbij
.
De publicatie van de het boek ‘Zichtbaar alleen’ van Wouter van Heiningen en van de beeldend kunstenaar Ruben Philipsen komt steeds dichterbij. Uitgeverij de Brouwerij uit Maassluis werkt samen met ontwerpbureau Unshift hard aan de publicatie in de maand november van 2007. De presentatie van deze bundel zal worden gehouden in de Salon van de bibliotheek Maassluis. Houdt dit weblog in de gaten voor de juiste datum.
.
ZICHTBAAR ALLEEN 