Site-archief
Spitsvondige beeldspraak
Geplaatst door woutervanheiningen
Metafysische poëzie
.
Metafysische dichters schrijven over gewichtige onderwerpen zoals liefde en (christelijke) religie met behulp van complexe metaforen. Het woord metafysisch is een combinatie van het voorvoegsel ‘meta’ dat ‘na’ betekent, met het woord ‘fysiek’. De uitdrukking “na fysiek” verwijst naar iets dat niet door de wetenschap kan worden verklaard.
De term “metafysische dichters” werd voor het eerst bedacht door de schrijver Samuel Johnson in een hoofdstuk uit zijn ‘Lives of the Poets’ getiteld ‘Metaphysical Wit’ (1779): ‘De metafysische dichters waren geleerde mannen, en het was hun hele streven om te laten zien dat ze geleerd hadden; maar helaas besloten ze het op rijm te laten zien, maar in plaats van poëzie te schrijven, schreven ze alleen verzen, en heel vaak waren dat nauwelijks te beluisteren verzen, want de modulatie was zo onvolmaakt dat het alleen verzen bleken te zijn door de lettergrepen te tellen.
Johnson identificeerde de metafysische dichters van zijn tijd door hun gebruik van uitgebreide metaforen die hij ‘conciets’ noemde (verwaandheden of zelfgenoegzaamheden) om complexe gedachten uit te drukken. Een conceit is spitsvondige vorm van beeldspraak: een vergelijking tussen twee zaken die op het oog volstrekt niet met elkaar te rijmen zijn. Metafysische poëzie kan verschillende vormen aannemen, zoals sonnetten, kwatrijnen of visuele poëzie, en metafysische dichters worden gevonden van de 16e eeuw tot de moderne tijd.
Voorbeelden zijn John Donne, Andrew Marvell, Wallace Stevens en William Carlos Williams. Van John Donne werd het gedicht ‘Elegie I’ geplaatst in ‘De Tweede Ronde’ in 2000. In een vertaling van W. Hoogendoorn heet het gedicht ‘Jaloezie’.
.
Jaloezie
.
Geplaatst in (bijna) vergeten dichters, Dichter in verzet, Literaire kunst
Tags: 16e eeuw, 1779, 2000, 20ste eeuw, Andrew Marvell, christelijk, complexe gedachten, complexe metaforen, conciest, De tweede ronde, dichter, dichters, Elegie I, gedicht, gedichten, geleerde mannen, gewichtige onderwerpen, Jaloezie, John Donne, kwatrijnen, lettergrepen, Lives of the Poets, metafysische dichter, metafysische poëzie, metaphysical poert, Metaphysical Wit, poëzie, poem, poems, poert, poet, religie, rijm, Samuel Johnson, sonnetten, spitsvondige vorm, vertaler, Vertaling, verwaandheden, verzen, Visuele poezie, W. Hoogendoorn, Wallace Stevens, William Carlos Williams, zelfgenoegzaamheid
Marvell
Geplaatst door woutervanheiningen
Het Eden Project
.
In het zuiden van Cornwall (Groot Brittannië) ligt in een dal (wat eens een afgravingsgebied was van Kaolien, de grondstof van porselein) The Eden Project. Dit is is een botanische tuin in Bodelva die bestaat uit onder meer twee kassencomplexen die worden gevormd door meerdere geodetische koepels.
Het non-profit-project is in 1997 opgericht door de Nederlander Tim Smit en architect Jonathan Ball. Later is architect Nicholas Grimshaw bij het project betrokken. Twee Britse bouwbedrijven hebben gedurende achttien maanden de aanleg van het project verzorgd. Deze bedrijven hebben dit gedaan met de afspraak dat ze alleen betaald zouden worden als het project een succes zou worden.
Het bezoekerscentrum is in mei 2000 geopend. Op 17 maart 2001 is gehele complex voor het publiek geopend. Sindsdien hebben meer dan 7,5 miljoen mensen de botanische tuin bezocht.
In deze bijzondere tuin, in de koepel met het mediterrane gebied, kwam ik een gedicht tegen van de (metafysische) dichter Andrew Marvell (1621 – 1678) die daar niet zonder reden is neergezet. Het gedicht ‘The Garden’ sluit prachtig aan bij de wereld die is gecreëerd in deze koepel.
.
Geplaatst in Gedichten op vreemde plekken
Tags: 1621, 1678, 1997, 2000, 2001, afgraving, Andrew Marvell, Bodelva, botanische tuin, Cornwall, dichter, Engeland, Engels dichter, gedicht, gedichten, gedichten op vreemde plekken, geodetische koepels, grondstof, Het eden project, Jonathan Ball, Kaolien, kassencomplexen, mediterrane gebied, metafysische dichter, Nicholas Grimshaw, non-profit project, poëzie, poem, poet, poetry, porselein, The Eden Project, The Garden, Tim Smit