Gesluierde schandaaltjes

SMS poëzie

.

In 2008 werd een SMS-Poëziewedstrijd georganiseerd onder de titel ‘Gesluierde schandaaltjes’ in opdracht van BASE in het kader van Odegand. De 34 bekroonde gedichten werden in een klein bundeltje gepubliceerd in een oplage van 8.000 stuks en de productie lag in handen van het PoëzieCentrum Gent. Ik denk dat zoiets tegenwoordig niet meer gedaan zou worden, misschien onder de titel App-gedichtenwedstrijd. Via de beperking van (destijds) 160 karakters werden deelnemers gestimuleerd en gevraagd kernachtig te formuleren onder het motto ‘in der beschränkung seigt sich erst der Meister’.

De oogst was volgens de inleider rijk en gevarieerd en soms ook wat ondeugend (het thema was ‘1001 nachten’) en uit de vele inzendingen werden dus 34 gedichten gepubliceerd. De winnaar van deze wedstrijd werd Boris Cruyssaert, de tweede prijs (met een trilogie) Hilde van Cauteren en derde prijs ging naar Antoine Fonck.

Omdat het zulke korte gedichtjes zijn plaats ik ze hier alle vijf.

.

Mijn woorden zeilen, sluipen

gesluierd, van hiel tot keel,

openen je honing

met tong van kaneel. Tot je lijfje

haremsgewijs hijgt. En zwijgt.

.

Boris Cruyssaert

.

hij greep haar bij het nekvel als

een kat en dwong haar zijn

genade te betalen. maar zij temde

hem: ze betaalde met verslavende

taal, met altijd nog een verhaal

.

zo koopt zij dagen van de dood:

zij schikt haar taal,

laat haar verhalen

dralen tegen het daglicht aan

.

hoe ze hem met haar wendingen

behaagt en subtiel de plot verdaagt

naar een volgende nacht: zo

kluistert zij hem aan haar lippen,

zo handelt zij taal voor tijd

.

Hilde van Cauteren

.

het laatste / allerlaatste sprookje /

van 1001 nacht / gaat over

een meisje in Irak / dat de ogen

afwendt / van het been dat /

naar zij zich herinnert /

zij gisteren nog / had

.

Antoine Fonck

 

 

Tweede prijs Ongehoord! Gedichtenwedstrijd 2017

Marjolein Roozen

.

De tweede prijs van de Ongehoord! Gedichtenwedstrijd 2017 ging afgelopen zondag naar Marjolein Roozen en haar gedicht ‘3025 AA tot 3026 AN’. De jury schreef over dit gedicht en uitgesproken door Mark Boninsegna:

.

Juryrapport 2 – 3025 AA tot 3026 AN

Dit gedicht heeft de jury heel erg blij gemaakt. Als je van inhoud van postcodegebieden zoiets moois, simpels kan maken. De postcodes in dit gedicht zijn niet alleen Rotterdams, het gedicht is Rotterdams!

De overige juryleden waren zelfs even bang of ík het gedicht niet geschreven had. Het zou een mooie Bokito uit de mouw geweest zijn.

Maar zoals Jaap Montagne zei: Het telefoonboek oplezen is geen poëzie. Maar wat er in een postcode gebied allemaal te doen is en hoeveel verscheidenheid aan mensen en bedrijven, ik zou zeggen:  “Lebara, Lebara”.

Of hoe Alexander Franken het zei: Een allegorie waar veel uit te halen valt. Er is niet enkel een opsomming gemaakt, er is mee gespeeld. Op een manier dat het klopt en lekker loopt.

“Lebara,Lebara,Lebara,

Lebara,Lebara,Lebara,Lebara”

Of zoals ik het zeg: No nonsens in al zijn glorie.

.

3025 AA tot 3026 AN

 

Tandir, Dubai, Diam,

Torino, Tai Wah,

Ri Htim, Kousar, Kasabi,

Warung Rilah, El Aviva,

 

Het Pijpenhuis, Shaami Huis, Eethuis Marrakech,

Huisarts Stam & Stronkhorst,

 

Lebara,Lebara,Lebara,

Lebara,Lebara,Lebara,Lebara

 

Polski, Portuguesa,

HAS, Salan, Driouch,

Marokko, Delfshaven,

Andalus,

 

Vinodol, Wibra, Wokki,

Lebriz, Etos, Caftar,

 

De grootste slok,

Zeezicht,

Sidonia, Aan Zet.

.

Tweede prijs Ongehoord! Gedichtenwedstrijd 2015

Marco van der Bij

.

De tweede plaats in de Ongehoord! Gedichtenwedstrijd is gewonnen door Marco van der Bij, stadsdichter van Woerden met het gedicht ‘Friesland’. Uit het juryrapport:

In het gedicht Friesland worden grote emoties zichtbaar gemaakt in simpele woorden. In beeldende taal werkt de dichter toe naar een prachtige laatste regel.

.

Friesland

 

In absolute windstilte kwamen we aan

het dunne haar boven de grote oren

en  woest witte bakkebaarden

stond alle kanten op

 

met grote kolenschoppen

duwde hij zichzelf van de bedrand

strompelde naar de wankelstoel

stommelde wat over kaas keren

en de dakpannenfabriek

 

onderweg rustten de vergeelde vingers
kort op mijn schouders

schuurde de stoppelbaard vluchtig

over mijn kruin

hij keek, knikte

slurpte wat lauwe koffie

het meeste vanaf een schoteltje

 

de raspende tabakstem

maakte flauwe grapjes

mijn broers lachten hees

ik besloot om als oudste niet te huilen

 

vlak voor de storm vertrokken we

huiswaarts

en konden nooit meer terug

,

Tweede prijs: Hoe stil toch steeds de lente komt

Ongehoord! Poëzieprijs 2014

De tweede prijs in de Ongehoord! Poëziewedstrijd 2014 was voor het gedicht ‘Hoe stil toch steeds de lente komt’van Martin Aart de Jong. De jury schrijft in haar juryrapport over dit gedicht:

Ieder jurylid had dit gedicht uit de zee van inzendingen individueel reeds opgevangen en genoteerd in zijn eigen persoonlijke top drie. Dit gedicht, met zijn prachtige cadans en mix van scheppingskracht en humor, was vanaf het begin al verzekerd voor een notitie in de algemene jury top drie. Slechts één gedicht vonden wij nog net iets beter dan deze, maar weet dat er over dit gedicht ook uitvoerig gesproken is.
De tweede plaats van de Ongehoord Poëziewedstrijd 2014, gaat met veel aanzien naar het gedicht Hoe stil toch steeds de Lente komt van Martin Aart de Jong.

.

Hoe stil toch steeds de lente komt.

 

Wanneer het ongehoord orgasme van mijn buurvrouw

klinkt weet ik dat het weer zondagochtend is. De liefde

in vol bedrijf. Het duurt een uur dan is de klus geklaard.

De buurman staat op het balkon en rookt een sigaret.

 

Rook kringelt naar de wolken. Zo komt alles op zijn plek.

Het is de regelmaat die leven zinvol maakt. Zij slaat haar

badjas om. De kraan loopt. Is het gek dit op te schrijven

nu de wereld traag ontwaakt uit een warme winterslaap?

 

Vogels breken stilte met gezang. Ze fluiten langs de huizen

die zich rij na rij hebben opgesteld in de stad. Je moet wat

met je leven doen. Uitbloeien als een paardenbloem, zaad

 

verspreiden op de lentewind. De straat gevuld met stemmen.

De lucht is vol met pluizenbollen die zich zacht en stil

traag dansend verspreiden over de dansvloer van de stad.

.

Nummer 2 en 3 van de Ongehoord! gedichtenwedstrijd

Paul Marius Borggreve en Liselotte Moyson

.

Na het juryrapport, het winnende gedicht en een verslag van de wedstrijd vandaag dan de gedichten die op de tweede en derde plaats zijn geëindigd: ‘De wind’ van Paul Marius Borggreve en ‘Ballade van de Wind, het Kind en de Dood’ van Liselotte Moyson.

Tevens de juryrapporten van de drie winnende gedichten.

.

De wind (Paul Marius Borggreve 2e plaats)

 .

De fiets liet zich moeilijk vooruit bewegen,

de trappers kraakten, er kabbelde zweet,

de weg was lang en de wind was tegen,

een eenzaam mens die met de wereld streed.

 .

Van de andere kant klonk toen half toegenegen:

‘Gaat het wel?’ in een glimlach breed,

‘We hebben toch hetzelfde lot gekregen:

een fiets, de weg, de wind, een eender leed,

 .

maar volgens mij doe jij nu iets niet goed,

want terwijl onze wielen naarstig draaien,

schiet ik op en draal jij wat in schoor en voet.’

. 

De woorden gaan zoals de winden waaien

en wie wind mee heeft weet wel hoe het moet:

voor storm hoef je slechts een zuchtje te zaaien.

.

Ballade van de Wind, het Kind en de Dood (Liselotte Moyson 3e plaats)

 .

Op die herfstige lentedag

in mei

-de bussen staakten,

we moesten te voet naar huis-:

Kilometers

liepen wij,

mijn dochtertje en ik.

Het ziekenhuis lag

achter ons

en om mij heen

waaide de dood.

Ik liep achter mijn kind

en dacht:

Wat wordt ze groot!

Maar nooit zal ik haar

zien opgroeien…

 .

Het was koud.

De wind bleef loeien.

Mijn oren werden rood.

Mijn hart scheurde

open en bloedde

bloot.

 .

Voor mij liep

heel dapper mijn kind

en om mijn oren

gierde de wind.

.

Juryrapporten van de winnende gedichten:

Op nummer 3 is een gedicht geëindigd waarbij de grote woorden niet worden geschuwd, maar die gek genoeg wel weten aan te komen. De directheid van dit gedicht wist ons te charmeren en de ambiguïteit wist ons te over de streep te trekken.

Op nummer 3 staat het gedicht Ballade van de Wind, het Kind en de Dood van Liselotte Moyson.

Op nummer 2 is een gedicht gekomen van een dichter die duidelijk zijn metier beheerst en daar zichtbaar plezier in heeft. Wij hebben de gedichten anoniem moeten beoordelen, maar de grap is toen ik de naam zag van de dichter was ik blij met mijn eigen keuze, want het getuigde van mijn eigen goede smaak, daar ik de dichter al jaren stiekem volg omdat ik zo van zijn werk geniet.

Op nummer 2 is het gedicht De wind van Paul M. Borggreve geëindigd.

En de nummer 1 van vandaag is het gedicht dat het meest beeldend is, het meest feestelijk is, hoewel er toch een droeve ondertoon in te bespeuren valt, desalniettemin strooit de dichter zelf al in het gedicht confetti in haar schoot. Het winnende gedicht is geworden Jouw spel van Anneke Wasscher.

.

 

Paul Marius Borggreve

 

Liselotte Moyson