Chaplin
Simon Vestdijk
.
Romanschrijver, dichter, essayist, vertaler, muziekcriticus en arts Simon Vestdijk (1898-1971) was een veelschrijver (hij schreef maar liefst 52 romans) en als dichter is hij bij het grote publiek waarschijnlijk minder bekend. Dat Simon Vestdijk een zeer belezen intellectuele man was blijkt uit de titels van zijn romans en dichtbundels. Neem zijn Tien Grieksche sonnetten uit de bundel ‘Gestelsche liederen’ uit 1949 of de bundel ‘Thanatos aan banden’ uit 1948.
In 1955 verscheen bij Nijgh & Van Ditmar de bloemlezing ‘Een op de zeven’, een bundeling gedichten samengesteld door de schrijver zelf. In deze bloemlezing verschillende van zijn sonnetten, kwatrijnen en andere dichtvormen maar ook, en dat vond ik dan wel weer heel verrassend, een gedicht over Charlie Chaplin (1889-1977) een generatiegenot van Vestdijk. Het is een charmant gedicht met een duidelijke Vestdijk signatuur.
.
Chaplin
.
Kaarsrecht,
Twee kruitvlekken onder den neus.
Nooit bang.
Maar toch gedeserteerd uit dat regiment maan-
Niemand, niemand is zoo bleek [bewoners.
En zoo zwart geschaduwd op aarde.
.
Loop recht omhoog.
Een doode vulkaan gebouwd van Pierrotmutsen,
Manchetten en ernstige theeketeltjes
Wacht op je;
Beklim ze maar weer,
Kleine lorrenkoopman.
.
Hang je stok aan een stilgezet eerste kwartier
En schommel,
Schommel met fladderbewegingen,
En geef aan elk hart,
Elk hart waar je bij kunt,
Een klein, voorzichtig trapje.
.
Geplaatst op 2 februari 2023, in Dichtbundels, Favoriete dichters en getagd als 1 op de 7, 1889, 1898, 1948, 1949, 1955, 1971, 1977, 52 romans, arts, belezen, bloemlezing gedichten, Chaplin, Charlie Chaplin, dichtbundel, dichter, Een op de zeven, essayist, gedicht, gedichten, gedichtenbundel, generatiegenoot, Gestelsche liederen, intellectueel, komiek, kwatrijnen, muziekcriticus, Nijgh & van Ditmar, poëzie, poëziebundel, romanschrijver, Simon Vestdijk, sonnetten, Thanatos aan banden, Tien Grieksche sonnetten, veel schrijver, vertaler. Markeer de permalink als favoriet. 3 reacties.
ZICHTBAAR ALLEEN 
Wist je dat Anton van Duinkerken ook een gedicht over Chaplin heeft gemaakt. Hij doet dit n.a.v. een scene in de film ‘Goldrush’ waarin Chaplin als goudzoeker op zaterdagavond tevergeefs op zijn ‘afspraak’ wacht en de broodjes laat dansen. Het gedicht heet ‘De dans met de broodjes’ Leuk om dit eens op je site te zetten na dit Vestdijkgedicht?
Zeker! Ik ga op zoek
Pingback: Film en poëzie | ZICHTBAAR ALLEEN