Tweede kerstdag
Willem Wilmink
.
Op deze tweede kerstdag een vrolijk stemmend (nou ja) troostrijk gedicht van dichter Willem Wilmink over de twee dagen van Kerst. Uit Bzzlletin, jaargang 6 (1977-1978)
.
Troostlied voor wie met Kerst alleen zijn
.
Wees niet zo bang voor Kerst. ’t Zijn maar twee dagen,
dat is niet meer dan achtenveertig uur.
En uren, ’t ene vlug, het and’re trager,
uren vervliegen op den duur.
.
Raak niet verloren in herinneringen,
wees toch een beetje wijzer, deze keer.
Zing maar van ‘Stille Nacht’, als je kunt zingen,
want stil zal ’t zijn, die nachten. Zeer.
.
Zing in jezelf: ‘De witte vlokken zweven’,
terwijl de regen langs de pannen ruist.
Het kind is niet in Bethlehem gebleven:
het is naar Golgotha verhuisd.
.
Denk maar eens aan de dieren die daar knagen
in veld en beemd, of hippen langs de sloot.
Die hebben meer dan jij reden tot klagen:
het grote vreetfeest is hun dood.
.
Zeg ‘nee’ als mensen je te eten vragen,
want in een andermans gelukkige gezin
daar is de kerstboom enkel te verdragen
met een uitslaande brand erin.
.
Geplaatst op 26 december 2020, in Favoriete dichters, Gedichten in thema's en getagd als 1977, 1978, 2020, Bzzlletin, dichter, gedicht, gedichten, jaargang 6, Kerstmis, literair tijdschrift, poëzie, poëzietijdschrift, troost, troostgedicht, Troostlied voor wie met Kerst alleen is, Tweede Kerstdag, Willem Wilmink. Markeer de permalink als favoriet. 3 reacties.
Schitterend gedicht dat de eenzaamheid perfect vangt
Dit is op The Salamander Chronicles – Don Beukes Marsh Africa Coetzee herblogd.
al bijna weer voorbij…