Die meisjes van de schaduwkant
Helen Dunmore
.
De Britse Helen Dunmore (1952-2017) was dichter, schrijfster van romans, korte verhalen en kinderboeken. Ze studeerde Engels aan de Universiteit van York en woonde twee jaar lang in Finland. Ze was naast haar schrijver- en dichterschap werkzaam als docent. Ze was ‘Fellow of the Royal Society of Literature’ (FRSL) en ze won met haar werk verschillende prijzen zoals de Orange Prize in 1996 en de National Poetry Competition in 2010. Daarnaast werden dichtbundels van haar hand genomineerd voor de T.S. Eliot Prize en de MAN Booker Prize.
In de verzamelbundel ‘Liefde kon maar beter naamloos zijn’ Honderdvijftig dichteressen voor Amnesty International is een gedicht van haar opgenomen dat speciaal voor deze bundel werd vertaald uit het Engels. Door wie is niet bekend. Het Engelse origineel verscheen in Penguin Modern Poets uit 1997. Het gedicht is getiteld ‘Die meisjes van de schaduwkant’.
.
Die meisjes van de schaduwkant
.
Die lommermeisjes aan de groene kant van de straat,
die verre van groene meisjes die in de schaduw blijven,
die lommermeisjes in mysterieuze kleren
met labels die half zichtbaar worden
als het crèmewitte pand van hun jasje openzwaait,
die mesijes die schoppen tegen de plooiflappen
van hun crèmewitte kleren met kersenrode panden,
.
die aanstormende meisjes
die met parelmoeren paraplu’s zwaaien
zo stijf als tulpen in de knop
van een gewetenloze straatverkoper,
die meisjes in crèmewitte en kersenrode kleren
waarop de minste afdruk achterblijft,
die meisjes met hun eennaamsafspraken
die uit de zon lopen.
.
Geplaatst op 5 november 2020, in Dichtbundels, Favoriete dichters en getagd als 1952, 1996, 1997, 2010, 2017, Amnesty International, Bloemlezing, dichtbundel, dichter, Die meisjes van de schaduwkant, docent, Engeland, Engels dichter, Fellow of the Royal Society of Literature, Finland, FRSL, gedicht, gedichten, gedichtenbundel, Helen Dunmore, Honderdvijftig dichteressen voor Amnesty International, kinderboeken, korte verhalen, Liefde kon maar beter naamloos zijn, literaire prijzen, Man Booker Prize, National Poetry Competition, Orange Prize, origineel, Penguin Modern Poets, poëzie, poëziebundel, poem, poems, poet, poetry, prijzen, romans, T.S. Eliot Prize, UK, universiteit van York, Vertaling, verzamelbundel. Markeer de permalink als favoriet. 7 reacties.
ZICHTBAAR ALLEEN 
mesijes
een tikfout?
Meisjes en ik denk aan Raymond van het Groene Woud.
Lommermeisjes
en ik zie ze staan tegen de muur van de balzaal.
Later wonen ze in huizen met bloemetjesbehang.
En gemis en verlangen
ingekaderd tegen de muur.
Ooit was ik een schaduwjongen.
En keek naar de stoute kerels
die overal de bloemetjes plukten.
Klein klein kleuter, je weet wel.
________________________________
Mededogen overvalt mij met dit gedicht,mooi gebracht !
Dank je voor delen.
Mededogen
is een verwaarloosd woord. Gelukkig kuste jij het even warm.
Ietwat ongelukkig woord,maar het juiste ontglipt me,🙏
Waarde heer Wouter van Heiningen ,
ik heb even de titel van uw Blog geleend (met verwijzing)
boven de tekst
die ik schreef geïnspireerd door het gedicht hierboven.
Ik hoop dat dit kan.
Dank voor uw mooi Blog.
Prima hoor Uvi