Ischa Meijer
Kinderen
.
In een bundel met de titel ‘Kinderen, Meer dan honderd gedichten over hun wondere wereld’ verwacht je van alles maar niet direct een gedicht van Ischa Meijer (1943 – 1995). En toch staat er een gedicht in van deze schrijver, journalist, interviewer, televisiepresentator, toneelschrijver en filmacteur. En zoals hier blijkt dus ook dichter.
In deze verzamelbundel uit 2005 zijn de gedichten verzameld en toegelicht door Willem Wilmink. De bundel is opgebouwd uit een aantal hoofdstukken zoals: Het dagelijks bedrijf van kinderen, Ouders en kinderen, Portretten van kinderen, Het kind in zijn eentje, Fabriekskinderen, Kinderen in de oorlog, Kinderen die doodgaan, Opvoeding in de heer, De betoverde wereld, Op weg naar volwassenheid en Het terugblikken op de kindertijd. En juist in dit laatste hoofdstuk staat het gedicht, zonder titel, van Ischa Meijer.
In de verantwoording staat dat dit gedicht oorspronkelijk voorkomt in ‘Mijn lieve ouders’ uit 1994 een boek met columns over zijn ouders.
.
Soms loop ik ’s nachts naar het Victorieplein,
Als kind heb ik daar namelijk gewoond.
Aan vaders hand zijn zoon te zijn,
Op moeders schoot te zijn beloond
.
Om niet. Om niet is het, dat ik hier ga,
De vrieskou in mijn jas laat dringen,
Alsof de tijd zich ooit zou laten dwingen,
Terwijl ik roerloos in de deurpost sta
.
Om thuis te komen. En zo simpel is de gang
Om tot dit moeilijk inzicht te geraken:
Dat ik geen kind meer ben; dat ik verlang
.
Naar iemand die nooit kon bestaan:
Een jongetje dat alles goed zou maken –
de tijd die stilstond en hem liet begaan.
.
Geplaatst op 13 oktober 2020, in Dichtbundels, Favoriete dichters, Gedichten in thema's en getagd als 1943, 1994, 1995, 2005, boek, columns, De betoverde wereld, dichtbundel, dichter, Fabriekskinderen, filmacteur, gedicht, gedichten, gedichtenbundel, Het dagelijks bedrijf van kinderen, Het kind in zijn eentje, Het terugblikken op de kindertijd, interviewer, Ischa Meijer, journalist, kinderen, Kinderen die doodgaan, Kinderen in de oorlog, Meer dan honderd gedichten over hun wondere wereld, Mijn lieve ouders, Op weg naar volwassenheid, Opvoeding in de heer, ouders, Ouders en kinderen, poëzie, poëziebundel, Portretten van kinderen, schrijver, televisiepresentator, toegelicht, toneelschrijver, verzamelbundel, verzameld, Willem Wilmink. Markeer de permalink als favoriet. 2 reacties.
ZICHTBAAR ALLEEN 
Prachtig gedicht, het raakt!
Zijn vader is Jaap Meijer, die veel gedichten heeft geschreven. Dat deed hij in het Nederlands en Gronings. Een van zijn pseudoniemen was Saul van Messel. Hij was zwaar getraumatiseerd door de oorlog en schreef vooral korte, felle gedichten. Heel interessant om te lezen. De relatie tussen vader en zoon was erg slecht, vooral veroorzaakt door de trauma’s die Jaap heeft opgelopen.