Versvoeten
Alain Teister
.
Elke keer weer verbaas ik me over het feit dat er dichters zijn waar ik nog nooit van gehoord heb en die toch een aardig oeuvre bij elkaar geschreven hebben . Blijkbaar is het met beoefenaren van alle kunsten hetzelfde, alleen de bekendste namen ‘overleven’. Wat overigens niet betekent dat het werk van dichters die vergeten of bijna vergeten zijn, niet de moeite waard is. Zo’n dichter waarvan waarschijnlijk maar weinig mensen de naam kennen is Alain Teister (pseudoniem van Jacob Martinus Boersma).
Teister (1932 – 1979) was schrijver, dichter en schilder. Hij debuteerde in 1964 met de bundel ‘De huisgod spreekt’ waarna hij nog twee poëziebundels publiceerde: ‘De ziekte van Chopin’ in 1971 en ‘Zenuwen, dame?’ in 1977. In 1988 verscheen nog zijn ‘Verzamelde gedichten’. Daarnaast werd zijn werk opgenomen in ‘Tirade’, ‘Maatstaf’ ‘De Tweede Ronde’ en ‘Hollands Maandblad’. Naast zijn dichterschap was hij vooral ook actief als kunstenaar en werk van hem werd aangekocht door het Centraal museum in Utrecht en de Rijksdienst voor de Beeldende Kunsten.
Uit de bundel ‘Verzamelde gedichten’ komt het gedicht ‘Versvoeten’.
.
Versvoeten
.
Elk dichtertje zingt
zoals het genekt is
door rotjeugd, rotwijf, rotinkt.
En hij is de eminentste
die tussen de brekebenen
zijn voeten het minst kapothinkt
en dat het bedroefdst formuleert.
Elk dichtertje zingt
vrij ongedeerd.
.
Geplaatst op 5 juni 2020, in (bijna) vergeten dichters, Dichtbundels, Favoriete dichters en getagd als (bijna) vergeten dichters, 1932, 1964, 1971, 1977, 1979, 1988, @versVoeten, Alain Teister, Centraal Museum, De huisgod spreekt, De tweede ronde, De ziekte van Chopin, dichtbundel, dichter, gedicht, gedichten, gedichtenbundel, Hollands Maandblad, Jacob Martinus Boersma, kunstenaar, Maatstaf, poëzie, poëziebundel, Rijksdienst voor Beeldende Kunsten, Tirade, Utrecht, Verzamelde gedichten, Zenuwen dame?. Markeer de permalink als favoriet. 4 reacties.
Mooie ontdekking!
Mooie ontdekking…
Typisch dat Gerrit Krol in het voorwoord van de bundel ‘verzamelde gedichten’, Bert Bakker, 1988, de bundel ligt hier voor me, aan hem refereert als ‘die gewoon Jacques Boersma heette’. Dat waar wiki het over Jacob Martinus Boersma, heeft.
Het is me al vaker opgevallen dat Wikipedia alle voornamen gebruikt en niet alleen de voor-en achternaam.