Rood
Tentoonstelling en magazine
.
Van november 2010 tot mei 2011 werd in het Tropenmuseum in Amsterdam de tentoonstelling ‘Rood’ georganiseerd. In die periode verscheen ook het magazine Rood, een uitgave van het Tropenmuseum en KIT publishers. In het magazine een overzicht van wat er allemaal te zien was in deze tentoonstelling. Driehonderd objecten die rood van kleur waren of in overgrote mate rood gekleurd waren zoals een Engelse soldatenjas uit de slag bij Waterloo, een prachtige hoofdtooi uit Noord-Amerika, een Roemeens duivelsmasker en politieke affiches uit Nederland, Iran en China. Daarnaast veel kunstwerken van kunstenaars als Armando, Walter van Beirendonck, Inez van Lamsweerde en Constant.
In het magazine veel prachtige fotografie (van de verschillende objecten), rood in kunstfotografie maar ook artikelen over mensen met rood haar, rood in de erotiek en rood in volkskunst. En poëzie. Poëzie uitgezocht door Hafid Bouazza en wel van een dichter Tamim Ibn Al-Mu’izz (gestorven in 984) een prins uit de Fatimidische dynastie die heerste over Egypte en de rest van Noord-Afrika. Omdat hij geen troonopvolger was wijdde hij zich aan de poëzie. Het voorbeeld stond in het magazine.
.
O nacht waarin de maan mij lag te omhelzen
En waarin de zon een van mijn disgenoten was
.
En die ik verwijlde onbehoeftig door tanden aan hagelstenen
En door konen aan appels en mirte
.
Ik overhandigde haar de gelijkenis van haar wang: een wijn
Gemengd in de beker als het licht van een toorts
.
Ik kuste haar en zei sprak al wenend: –
Hoe kun je mensenwangen aan mensen schenken?
.
Ik zei: – Drink: zij ontsprong uit mijn tranen en haar menger
Is mijn bloed en mijn ademtochten kookten haar in haar beker
.
Zij zei: – Als je om liefde voor mij bloed hebt geweend
Drenk mij dan met deze wijn bij mijn ogen en hoofd! –
.
Geplaatst op 28 mei 2020, in Erotische poëzie, Favoriete dichters, Liefdespoëzie en getagd als 2010, 2011, 984, Amsterdam, Armando, artikelen, China, Constant, dichter. gedicht, Egypte, Engelse soldatenjas, erotiek, Fatimidische dynastie, fotografie, gedichten, Hafid Bouazza, hoofdtooi, Inez van Lamsweerde, Iran, KIT publishers, Kunstenaars, kunstfotografie, kunstwerken, magazine, Nederland, Noord Afrika, Noord-Amerika, objecten, poëzie, politieke affiches, Prins, Roemeens duivelsmasker, Rood, rood haar, slag bij Waterloo, Tamim Ibn Al-Mu'izz, tentoonstelling, troonopvolger, Tropenmuseum, volkskunst, Walter van Beirendonck. Markeer de permalink als favoriet. 6 reacties.
ZICHTBAAR ALLEEN 
Als ik het niet begrijp, dan zal het wel erg poetisch zijn, maarre, wat staat hier nou?
‘En die ik verwijlde onbehoeftig door tanden aan hagelstenen’
En zij behoeft een lange ij:
Ik kuste haar en zei sprak al wenend: –
volgens een bijschrift werden tanden traditioneel vergeleken met hagelstenen. De tekst is letterlijk overgenomen, zo ook ‘zei’. ik denk dat hier sprake is van tweemaal een zelfde soort woord ‘zei’ en ‘sprak’. Ook hier is dit de letterlijke tekst.
‘Ik kuste haar en zei sprak al wenend’ Dit moet toch echt zijn: en zij [die mevrouw dus] sprak al wenend. Of een variant: ‘en zij zei al wenend’
Dat kunnen jij en ik wel vinden maar zo staat het er niet, en ik ga niet eigenhandig een gedicht uit een publicatie aanpassen.
Zou het kunnen dat er in het origineel staat: tanden als hagelstenen?
Dat klinkt logisch. Dat andere is een onzintekst.
het staat er zoals het hier staat.