In de bibliotheek
Herman de Coninck
.
in deze moeilijke tijden van Coronavirus en het stilvallen van het dagelijks leven zijn er gelukkig nog instituten waar je terecht kan wanneer je gedwongen bent om thuis te blijven. Zeker wanneer zo’n beetje elke vorm van vermaak is afgelast, geannuleerd of verzet is er niets mooiers dan naar de bibliotheek te gaan en daar het boek van je keuze uit te zoeken, te lenen en te gaan lezen.
Ik weet dat er ook bibliotheken sluiten ( zeker de grote waar op elk moment van de dag meer dan 100 mensen aanwezig zijn) maar er zijn zeker ook nog veel bibliotheken die gewoon open zijn en waar je terecht kan.
Charles Simic (1938) is een Servisch-Amerikaanse dichter en voormalig co-poëzie-editor van de Paris Review. Hij ontving de Pulitzer Prize for Poetry in 1990 voor ‘The World Doesn’t End’, en was finalist van de Pulitzer Prize in 1986 voor ‘Selected Poems, 1963-1983’ en in 1987 voor ’Unending Blues’.
In ‘ De gedichten’ de verzamelde werken van Herman de Coninck uit 1998 staat een door Herman de Coninck vertaald gedicht van Charles Simic met als titel ‘In de bibliotheek’. Als ode aan de dit belangrijke instituut dat ook heden ten dagen nog steeds midden in de samenleving staat hier het gedicht van Simic.
.
In de bibliotheek
.
Er is een boek,
’Het woordenboek der engelen’ geheten.
Vijftig jaar lang heeft niemand het geopend,
Weet ik, want toen ik het deed
Krakte de cover, verkruimelden
De bladzijden. Daar ontdekte ik
.
Dat engelen ooit zo talrijk waren
Als vliegensoorten
In de schemering
Maakten ze de lucht dik.
Je had twee armen nodig
Om ze van je af te slaan.
.
Vandaag schijnt de zon
Door de hoge ramen.
De bibliotheek is een rustige plek.
Engelen en goden opeengepakt
In donkere, ongeopende boeken.
Het grote geheim ligt
Op een schap waar Mrs. Jones
Elke dag op haar ronde voorbijgaat.
.
Ze is erg groot, ze houdt haar hoofd
Daar nog bovenuit, of ze luistert.
De boeken fluisteren.
Ik hoor niks, maar zij wel.
.
De nieuwe bibliotheek aan het Neude in Utrecht die vandaag geopend zou worden.
Geplaatst op 14 maart 2020, in Bibliotheken, Dichtbundels, Favoriete dichters en getagd als 1938, 1963-1983, 1986, 1987, 1990, aflasten, afzeggen, Amerika, annuleren, België, Bibliotheek, boek, Charles Simic, co-poëzie-deitor, Corona, Coronavirus, De gedichten, dichtbundel, dichter, finalist, gedicht, gedichten, gedichtenbundel, Herman de Coninck, In de bibliotheek, Instituut, lenen, lezen, ode, Paris Review, poëzie, poëziebundel, poem, poet, poetry, Pulitzer Prize for Poetry, selected poems, Servië, Servisch-Amerikaans dichter, The world Doesn't End, Unending Blues, Vlaams dichter, Vlaanderen. Markeer de permalink als favoriet. 5 reacties.
ZICHTBAAR ALLEEN 
Heel mooi beeldend gedicht.
“Gisteren lagen de schappen / er absoluut niet schappelijk bij. // Een zeker kransrijk virus / had alle zuivel en WC-papier / de winkel uitgejaagd.”
Lijkt heel erg op de nieuwe bibliotheek in Mechelen (België), in een voormalig klooster: ‘Het Predikheren’.
Echt wel een mooi gedicht, kan er niks slechts over zeggen, vroeger las ik ook veel meer dan nu, het is er een beetje uitgegaan, dat lezen, en gedichten en poëzie en proza en romans zijn vroeger mijn opsteekje wel geweest ja, nu zit ik meer op Facebook en Youtube, door mijn sociaal isolement hier in de stad ben ik daar wel meer geneigd naar, maar het blijft een mooi gedicht, mijn complimenten en groeten, Pascal Noët.
Ja, hier is-ie al dicht. Gelukkig staan er nog flink wat ongelezen boeken in de kast.
Wow, prachtig gebouw