Visuele gedichten
Freda Kamphuis
.
Bij De Slegte in Antwerpen kwam ik de bundel ‘Titel’ van Freda Kamphuis (1965) tegen en ik werd daar heel vrolijk van. ‘Titel’ uit 2014 is de tweede bundel van Freda Kamphuis die bij uitgeverij Voetnoot verscheen als 20ste deel in de reeks ‘Eigentijdse Poëzie’. De bundel bevat naast een aantal Haiku’s (Een dichtvorm van drie regels van vijf, zeven en vijf lettergrepen, en die traditioneel naar een jaargetijde verwijst) vooral een aantal bijzondere visuele gedichten waar ik vrolijk van werd. In de hedendaagse poëzie is het visuele gedicht, in de traditie van Paul van Ostaijen, steeds minder aanwezig. Alle reden voor mij om hier stil te staan bij de visuele gedichten van Kamphuis.
Freda Kamphuis verweeft poëzie en grafisch ontwerp in haar visuele gedichten op een verrassende manier waarbij ze de zeggingskracht van woord en beeld verkend en onderzoekt. Op haar blog http://freda-s-blog.blogspot.com is, naast de twee voorbeelden die ik hier plaats, nog veel meer over haar werk en haar poëzie te lezen.
.
Geplaatst op 11 maart 2020, in Dichtbundels, Favoriete dichters, Gedichten in vreemde vormen, Literaire kunst en getagd als 1965, 2014, Antwerpen, beeld, blog, De Slegte, deel 20, dichtbundel, dichter, Eigentijdse Poëzie, Freda Kamphuis, gedicht, gedichten, gedichten in vreemde vormen, gedichtenbundel, grafische weergave, Haiku, jaargetijde, kunst, Paul van Ostaijen, poëzie, poëziebundel, titel, Uitgeverij Voetnoot, vaste versvorm, verrassend, visuele gedichten, Visuele poezie, woord, zeggingskracht. Markeer de permalink als favoriet. 1 reactie.
Complimentje voor het uitzoeken!