Ongehoord! poëziewedstrijd 2020
Nieuwe editie
.
Stichting Ongehoord! komt terug. Na in 2019 alleen een (zeer succesvol) podium te hebben georganiseerd in de Jacobustuin zal er in 2020 opnieuw een poëzie- of gedichtenwedstrijd worden georganiseerd. De Ongehoord! poëziewedstrijd beleefde haar eerste editie in 2012 en beleefde haar voorlopig laatste editie in 2017. Door allerlei ontwikkelingen en bestuurswisselingen lag deze wedstrijd in 2018 en 2019 stil.
Maar er is dus goed nieuws! Volgend jaar is er opnieuw de mogelijkheid om het felbegeerde beeldje (de eerste prijs van deze wedstrijd) te bemachtigen door mee te doen. De voorwaarden en het thema zullen medio januari (rond de Dag van de poëzie) worden bekend gemaakt op de website van stichting Ongehoord! en op dit blog.
Prijswinnaars van deze wedstrijd zijn:
2012: Hervé Deleu
2013: Anneke Wasscher
2014: Alja Spaan
2015: Gerard Scharn
2016: Hein van der Schoot
2017: Gijs Smit
.
Wil jij je naam aan dit rijtje toevoegen hou dan de website van Ongehoord! https://stichtingongehoord.com en/of dit blog in de gaten. Uiteraard zullen we bij de start van deze wedstrijd de publiciteit zoeken en er volop ruchtbaarheid aan geven. Om je alvast een beetje in de sfeer te brengen heb ik een gedicht van de eerste (Vlaamse) winnaar van deze wedstrijd uitgekozen. Het is niet het gedicht waarmee Hervé in 2012 won, dat kun je hier lezen https://woutervanheiningen.wordpress.com/2012/11/12/verslag-van-een-prijsuitreiking/ maar een gedicht uit zijn in 2013 verschenen bundel ‘De geur van de maan’ getiteld ‘Tango’.
.
Tango
.
Ze strijkt gracieus haar haren strak,
glimmend veld in ravenzwart,
siddert als een espenblad
wanneer haar kleed haar lijf omvat.
.
Ijdel glijdt z’haar schoenen in,
de hak als fallus opgericht,
staccato stampt ze putten in
’t parket dat kraakt als een gedicht.
.
Hij leidt haar dwingend in het rond,
zij is het vuur, hij is de lont,
hun lijnen smelten tot één romp
die wentelt tot de passie komt.
.
Hun blikken haken elkaar vast,
’t begeren in haar schoot gevat,
door ’t overrijpe breekt de bast,
zij wordt een vrucht in eigen nat.
.
Synchroon bewegen ze hun lijf,
uit elke vezel druipt het geil,
de tango geeft hen lust en pijn
tot ’t eind hen rukt
uit hun verzadigd zijn…
.
Geplaatst op 16 december 2019, in Dichtbundels, Erotische poëzie, Favoriete dichters, Nieuws, Ongehoord!, Poëziewedstrijd, Poëzieweek, Vlaamse dichters, websites over poëzie en getagd als 2012, 2013, 2014, 2015, 2016, 2020, 7e Ongehoord! poëziewedstrijd, Alja Spaan, Anneke Wasscher, beeldje, België, Dag van de poëzie, De geur van de maan, dichtbundel, dichter, dichters, gedicht, gedichten, gedichtenbundel, Gerard Scharn, Gijs Smit, Hein van der Schoot, Hervé Deleu, Jacobustuin, Lillian Mensing, Menem, ongehoord!, poëzie, poëziebundel, poëziewedstrijd, stichting Ongehoord!, Tango, thema, Vlaams dichter, Vlaanderen, voorwaarden, winnaars, Zomerpodium. Markeer de permalink als favoriet. 4 reacties.
Ware dit gedicht verkozen, dan vermoedde ik,
een jury van louter grijze witte mannen,
die hun stereotype rolmodel getrouw,
de keuze lieten spannen
om de wulpse vormen van ‘de vrouw’,
aangetrokken door de lucht van fik.
kijk das pas echt fijn nieuws
Hm, valt me eigenlijk een beetje tegen, het winnende gedicht staat bol van de cliché’s (wellustig, verlangen etc.) en in bovenstaand gedicht word je taalhonger nou ook niet bepaald gestild.
Het thema destijds was ‘De 7 hoofdzonden’ en daar paste dit gedicht (volgens de jury) blijkbaar heel goed bij.