Lente
Jan Wolkers
.
Behalve een groot schrijver en kunstenaar schreef Jan Wolkers (1925 – 2007) ook poëzie. Dat deed hij overigens pas aan het einde van zijn leven. In 2000 verscheen de bundel ‘Jaargetijden’ en in 2003 de bundel ‘Wintervitrines’. Na zijn dood werden in 2008 zijn ‘Verzamelde gedichten’ gepubliceerd. De bundel ‘Winterbeelden’ is een verrassend serene uitgave, zonder opsmuk, gedichten en gefotografeerde illustraties door Peter Mookhoek (4 foto’s in het hoofdstuk ‘Seizoenen’ bij elk seizoen een foto).
In deze bundel veel aandacht voor de natuur zoals je zou verwachten bij Wolkers. Het noorderlicht, het tij, de winterslaap, de duinen, de seizoenen, ze komen allemaal langs. Zo ook in het gedicht ‘Zeeaas’. De woorden zenen en verzenen betekenen ‘hielen’ en ‘verlangen’.
.
Zeeaas
.
Hectisch mijn leven nu, omringd door duingebieden,
Verzande zee, mul verstikkend schuim, asgrauw doorngebroed.
De gewrichten van de branding liggen verstijfd in lompen en
Helmgras geselt vlijmscherp de zandgeschuurde verzenen,
Het gebeente wordt tot snelfiltermaling verwerkt.
De geluidsoverlast van Beethoven grijpt me aan,
gekartelde horizon als zeeziek zwalken, , non-stop.
Onder mijn voetzool verkruimeld het verraderlijke drijfzand.
Het is zo zeker als wat dat de vloedlijn een leven lang meegaat.
Poseidon harkt vol plichtsbesef stookolie en wier bijeen,
Jaagt soms verbeten op iets dat nog leeft en beweegt,
Aan het zand gespietst siddert de zilveren spiering.
Tussen versleten luchters en glazige zenen mijd ik
Zijn zonderlinge schaduw en pekelgeur, roestig statue.
.
Geplaatst op 6 april 2019, in Dichtbundels, Favoriete dichters, Youtube en getagd als 1925, 2000, 2003, 2007, 2008, beeldhouwer, dichtbundel, dichter, duinen, einde leven, gedicht, gedichten, gedichtenbundel, gefotografeerde illustraties, hielen, Jaargetijden, Jan Wolkers, kunstenaar, Noorderlicht, Peter Mookhoek, poëzie, poëziebundel, schrijver, Seizoenen, sereneuitgave, tij, verlangen, Verzamelde gedichten, verzenen, winterslaap, Wintervitrines, Zeeaas, zenen. Markeer de permalink als favoriet. 6 reacties.
Het eerste wat ik van Wolkers lees als gedicht ,verrassend mooi.
Toch typisch dat Wolkers dan zo’n domme fout maakt, verkruimeld i.p.v. verkruimelt. : Onder mijn voetzool verkruimeld het verraderlijke drijfzand.
Zullen we het erop houden dat ik een (over)typefout gemaakt heb, laten we dat Jan niet na dragen, zou onterecht zijn 😉
Toch nog even nagekeken en wat blijkt? Ook in de video die van dit gedicht gemaakt is blijkt verkruimeld met een d te worden geschreven wat mij doet bedenken dat het waarschijnlijk ook zo in de bundel staat. Ik ga dat morgen gelijk nakijken. In dat geval kan het een fout van Jan zijn geweest of van de drukker/uitgever.
Tja, die video is niet door dhr. J. Wolkers gemaakt. Het is in het algemeen zo dat een schrijver schrijft, een drukker drukt en uitgever uitgeeft. En ik neem aan dat Jan Wolkers zijn eigen pen vast hield tijdens het schrijven/dichten. Zo heeft een ieder zijn verantwoordelijkheden. Dus dan wacht toch het antwoord in de originele bron: de dichtbundel.
En daar staat het dus toch ‘verkeerd’ .