dankdag voor het gewas
rotterdam
.
In 1966 verscheen bij uitgeverij nijgh & van ditmar de bundel ‘dankdag voor het gewas’ van Wim Hazeu. In het exemplaar dat ik bezit heeft Wim Hazeu het volgende geschreven: “waar dichter en dokter tesamen komen, glanst de droppel die het leven is” Nieuwkoop 1972. Daaronder zijn naam en in pen er later bijgeschreven (door degene van wie de bundel was destijds waarschijnlijk) dat het hier een bundel uit 1966 betreft. Deze uitgave (nieuwe nijgh boeken 14) is een duidelijk voorbeeld van hoe men met de taal omging in de jaren zestig; geen hoofdletters of leestekens, namen met een kleine letter geschreven (delft, rotterdam) maar wel wintercursus met een c en ekskursies met een k.
Toen ik de bundel kocht kwam ik erachter dat er in de bundel een getypt vel uit 1976 zat met daarin een behandeling van het gedicht ‘elegie’ dat overigens niet in deze bundel staat. Kortom een klein pareltje uit de dichtkunst van de afgelopen decennia. Wim Hazeu (1940) is een geëngageerd dichter met een uitgebalanceerd taalgebruik. Hazeu publiceerde een aantal poëziebundels, romans en is de laatste jaren vooral bekend van zijn biografieën van schrijvers en dichters (Vestdijk, Achterberg, Aafjes, Slauerhoff). Naast zijn schrijfwerk was Hazeu ook actief als journalist, radio- en televisieprogrammamaker en uitgever.
Uit ‘dankdag voor het gewas’ heb ik gekozen voor het drieluik ‘rotterdam’.
.
rotterdam
.
1
.
met de roltrappen
proberen zij
– de vrouwen
een stukje hemel te vergaren
en met een feestkleed
van f 49,50
dalen zij
– de vrouwen
de trappen af
met het feestkleed
voor iedereen
– de vrouwen
weggelegd
.
2
.
men slaat heipalen
in de trommelvliezen
die gemakkelijk scheuren
kraanmachinisten staan hoger
genoteerd
dan het beursgebouw
en het vrije volk
geeft het laatste metronieuws
over de doodgravers
.
3
.
hier
in de omarming van gebouwen
zijn wij overbodig
zittend op een terras
kijken miljoenen stenen
op ons neer
stenen van het laatste uur
.
Geplaatst op 5 januari 2019, in Dichtbundels, Dichter in verzet, Favoriete dichters, Uit mijn boekenkast en getagd als 1940, 1972, 1976, Aafjes, Achterberg, bespreking gedicht elegie, biograaf, dankdag voor het gewas, Delft, dichtbundel, dichter, drieluik, geëngageerd dichter, gedicht, gedichten, gedichtenbundel, getypt vel, hoofdletters, jaren zestig, journalist, leestekens, Nieuwkoop, Nijgh & van Ditmar, opdracht, poëzie, poëziebundel, poëziebundels, radiomaker, romans, Rotterdam, schrijver, Slauerhoff, taalgebruik, televisiemaker, uitgebalanceerd taalgebruik, uitgever, Vestdijk, Wim Hazeu. Markeer de permalink als favoriet. 1 reactie.
wasdag voor het gebit zeiden we als pubers toentertijd als we een dag vrij kregen vanwege biddag voor het gewas (lente) of dankdag voor het gewas (nazomer, oogsttijd).