Grond
Antjie Krog
.
Afgelopen week kreeg ik een mail met daarin een gedicht van Antjie Krog (1952), in het Zuid Afrikaans. Reden om weer eens wat van haar te lezen. In dit geval pakte ik de ‘500 gedichten die iedereen gelezen moet hebben’ erbij, de vuistdikke Canon van de Europese poëzie want daarin staan een aantal gedichten van haar vertaald naar het Nederlands. Op zichzelf is het natuurlijk vreemd om Antjie Krog, die niet uit Europa komt op te nemen in de Canon van de Europese poëzie,maar deze ‘dwaling’ vergeef ik de samenstellers Ilja Leonard Pfeijffer en Gert Jan de Vries met veel liefde. Overigens geven ze zelf in de inleiding hiervoor een reden: “Het zou belachelijk zijn om Engelse, Portugese en Nederlandse dichters op te nemen en tegelijkertijd Amerikaanse, Braziliaanse en Zuid-Afrikaanse dichters buiten te sluiten.. omdat ze elkaar allemaal hebben gelezen, diepgaand door elkaar zijn beïnvloeden deel uitmaken van dezelfde traditie, of je die Euopees noemt of anders”. Ook daar valt nog wel wat tegen in te brengen maar gelukkig benadrukken de samenstellers verschillende malen dat het hier een subjectieve verzameling betreft.
Het gedicht van Antjie Krog is in een Nederlandse vertaling, want hoe prachtig ik poëzie in het Zuid Afrikaans ook vind, in de vertaling krijg je toch altijd net iets meer mee (zeker als je het Zuid Afrikaans niet machtig bent). Daarom het gedicht ‘Grond’ dat oorspronkelijk verscheen in de bundel ‘Om te kan asemhaal’ uit 1999, hier in een vertaling van Robert Dorsman.
.
Grond
.
op bevel van mijn voorgeslacht was jij bezit
had ik taal kon ik schrijven want jij was grond mijn grond
.
maar mij wilde je nooit
hoe ik me ook uitstrekte om me neer te leggen
in ruisende blauwe eucalyptusbomen
in runderen die hun hoorns laten zakken in Diepvlei
rimpelend drinkt het trillende vel aan hun keel
in tafzijden stressen in druipend gom
in doornbloemen afgegeleden naar de leegten
.
mij wilde je nooit
mij verduren kon je nooit
keer op keer schudde je me af
duwde je me weg
grond, ik word langzaam naamloos in de mond
.
nu wordt om je gevochten
wordt bedongen verdeeld verkaveld verkocht verstolen verpand
ik wil ondergronds gaan met je grond
grond die mij niet wilde hebben
grond die nooit aan mij heeft toebehoord
.
grond die ik vergeefser dan vroeger liefheb
.
Geplaatst op 26 september 2018, in Dichtbundels, Favoriete dichters en getagd als 1952, 1999, 500 gedichten die iedereen gelezen moet hebben, Amerikaanse, Antjie Krog, de canon van de Europese poëzie, dichter, Engelse, gedicht, gedichten, Gert Jan de Vries, Grond, Ilja Leonard Pfeijffer, Nederlandse, Om te kan asemhaal, poëzie, Portugese, Robert Dorsman, samenstellers, subjectief, traditie, vertaler, Vertaling, Zuid Afrika, Zuid-Afrikaans dichter, Zuid-Afrikaanse. Markeer de permalink als favoriet. 7 reacties.
ZICHTBAAR ALLEEN 
Goede morgen, ik stuit op iets dat ik in mijn recensie in Meander ook aan de orde stelde. Het gaat daar om een aantal gedichten over Brugge die IN het Engels vertaald zijn. In de tekst staat vertaald NAAR het Engels. Volgens mij, en dat zette ik uiteen in de tekst, betekent dit dat er oorspronkelijk een Engelse tekst bestond en betekent ‘ naar het Engels ‘juist vertald UIT het Engels. Je leest nog al veel oude publicaties, dat doe ik ook en heb er ook veel in Nederland, maar bijvoorbeeld bij de vertaling van een boek van Louise M. Alcott uit het begin van de eeuw, staat er ‘naar het Engels door….’Het is dus m.i. ‘vertaald in’ en niet ‘naar’, Lees anders der recensie over de kanten stad, die ik ‘Alles is liefde’genoemd heb.Ik zal kijken of ik in mijn kleine bibliotheekje hier zoeen boek heb ,dan maak ik een scan en stuurje die toe, anders moet je een maand wachten, dan ben ik weer in Nederland. Hans Franse Bettona
Ha Hans,
ik moest even zoeken maar ik heb het gevonden op de website van Onze Taal:
Vertaal je iets in het Nederlands of naar het Nederlands?
Zowel vertalen in het Nederlands als vertalen naar het Nederlands is mogelijk.
Het werkwoord vertalen kan met verschillende voorzetsels worden gecombineerd. Als alleen de brontaal (bijvoorbeeld het Frans) wordt genoemd, is uit het standaardvoorzetsel: ‘Ze vertaalde de tekst uit het Frans.’ Als alleen de doeltaal (hier het Nederlands) genoemd wordt, is in het gebruikelijkst: ‘Ze vertaalde de tekst in het Nederlands.’ Ook naar is mogelijk: ‘Ze vertaalde de tekst naar het Nederlands.’
Als beide talen worden genoemd, is het ofwel uit en in, ofwel van en naar:
De tekst is uit het Engels in het Nederlands vertaald.
De tekst is van het Engels naar het Nederlands vertaald.
Merci nog voor de originele versie. Die is heerlijk warm en zo puur van taal. Het is wel grappig want de laatste drie boeken die ik las speelden zich af in Zuid-Afrika. En telkens speelde de grond daarin een rol van betekenis. Of hoe wij nooit helemaal los kunnen komen van onze oorsprong. Hoe dat in ons zit.
En in het geval van Zuid Afrika krijgt het dan meteen ook meerdere betekenissen 🙂
Hoe bedoelt ge dat? (uw smiley brengt me wellicht in de war) 🙂
Oh dat was om aan te geven dat er zoveel speelde en heeft gespeeld daar, als het gaat om gronden (oorspronkelijke bewoners), van wie de grond was , wie het zichzelf heeft toegeeigend en wie het nu weer bezit, over thuis voelen, en dergelijke.
Het was dus de smiley! 😉 xx