Verse taal
Mahsai Attai
.
In 2007 werd door uitgeverij De Brouwerij de bundel ‘Verse Taal’ uitgegeven. In deze bundel met CD staan de verhalen en gedichten van een aantal vluchtelingen dichters. Vluchtelingen van alle tijden (van Chili in de jaren zeventig) tot Irak en Kroatië begin van deze eeuw. Wat hen bindt is een gedeelde geschiedenis van vluchten voor onderdrukking, geweld en angst uit hun vaderland naar Nederland. Schrijfster Alejandra Slutzky, fotograaf Jan Kees Helms en muzikanten Wilma Paalman en Marcel van der Schot stelden deze bundel en CD samen.
Een aantal dichters uit deze bundel heeft als dichter of in de poëzie enige naam gemaakt. Zo staan onder andere Sallah Hassan, Juan Heinsohn Huala en de helaas veel te vroeg gestorven Pero Senda in deze mooi en met respect uitgegeven bundel.
Als gedicht en dichter kies ik vandaag echter voor een wat minder bekende, namelijk Mahsa Attai die destijds vluchtte uit Iran met haar gedicht ‘Het leven’. Het gedicht is al meer dan 10 jaar oud maar nog altijd pijnlijk actueel.
.
Het leven
.
Er is in feite geen plek waar God eindigt en je begint
En geen plek waarop je eindigt en ik begin
.
Oh, laten we leven in vreugde, in liefde onder hen die haten!
Laten we onder mensen die haten leven in liefde
.
Ik adem in en word rustig
Ik adem uit en glimlach
Op dit moment weet ik
Er bestaat geen ander moment
.
Geplaatst op 3 februari 2017, in Dichtbundels, Favoriete dichters en getagd als 2007, Alejandra Slutzky, CD, Chili, dichtbundel, dichter, dichters, gedicht, gedichten, Het leven, Irak, Iran, Juan Heinsohn Huala, Kees Helms, Kroatië, Mahsa Attai, Marcel van der Schot, muziek, muzikanten, Pero Senda, poëzie, Sallah Hassan, schrijfster, uitgeverij de brouwerij, Verse Taal, vluchtelingen, vluchtelingenpoëzie, Wilma Paalman. Markeer de permalink als favoriet. 2 reacties.
Helemaal goed😊
Prachtig, wat een troostrijk gedicht