Schapen in de mist
Sylvia Plath
.
De Amerikaanse dichter, romanschrijfster en essayiste Sylvia Plath (1932 – 1963) pleegde zelfmoord na een leven dat werd beheerst door een bipolaire stoornis. Connie Palmen schreef het prachtige boek ‘Jij zegt het’ over het huwelijk van Sylvia Plath en Ted Hughes. Hierover schreef ik op 7 september van het vorig jaar.
Nu wil ik uit haar bundel ‘Ariël’ die in 1965 verscheen een gedicht met jullie delen in het (oorspronkelijke) Engels en in de vertaling van Anneke Brassinga getiteld ‘Sheep in fog / Schapen in de mist’
.
Sheep in fog
.
The hills step off into whiteness.
People or stars
Regard me sadly, I disappoint them.
.
The train leaves a line of breath
O slow
Horse the colour of rust,
.
Hooves, dolorous bells-
All morning the
Morning has been blackening,
.
A flower left out.
My bones hold a stilness, the far
Fields melt my heart
.
They threaten
To let me through to a heaven
Starless and fatherless, a dark water.
.
.
Schapen in de mist
.
De heuvels stappen weg, het wit in.
Mensen of sterren
bezien me treurig, ik stel ze teleur.
.
De trein laat een streep adem achter.
O traag
Roestkleurig paard,
.
Hoeven, smartelijk gerinkel –
de hele ochtend
Is de ochtend zwarter geworden,
.
Een bloem in de kou.
Mijn botten zijn vol stilte, de verre
Velden smelten in mijn hart.
.
Ze dreigen
Mij de ingang tot een hemel
Sterrenloos, vaderloos, een donker water.
.
Geplaatst op 6 februari 2016, in Dichtbundels, Favoriete dichters en getagd als 1932, 1963, 1965, Amerika, Anneke Brassinga, Ariel, bipolaire stoornis, Connie Palmen, dichter, essayiste, gedicht, gedichten, Jij zegt het, poëzie, Schapen in de mist, schrijfster, Sheep in fog, Sylvia Plath, Ted Hughes, vertaalster, Vertaling, zelfmoord. Markeer de permalink als favoriet. 5 reacties.
ZICHTBAAR ALLEEN 
Ha , mooi om te lezen. Met schrijversgroep hebben we gister net EDGE vertaald, ieder met eigen woorden, verrassend om te zien hoe ieder naar eigen gevoel en inzicht er een uitleg aan geeft..
Wat goed dat jullie dat ook doen!
Mooi:) Ik heb de bundel ook thuis liggen en ben nu The Bell Jar aan het lezen.
Prachtig gedicht!
prachtig!