Anton van Wilderode
Poëzie-avond
.
Begin van deze maand kreeg ik een uitnodiging van de ambassade van België, van Axel Buyse, algemeen afgevaardigde van de Vlaamse regering, voor een poëzie-avond die hij samen met de internationale Vriendenkring Anton van Wilderode organiseert. Op deze avond in oktober in de residentie van de Belgische Ambassadeur in Den Haag worden gedichten van de deze Vlaamse dichter in drie talen voorgedragen door Axel Buyse en mevrouw Beatrijs van Creanenbroeck.
Anton van Wilderode (1918 – 1998) pseudoniem van Cyriel Paul Coupé, was een Vlaams dichter, auteur, classicus, vertaler en scenarist. Van Wilderode werd in 1944 tot priester gewijd en werkte vanaf 1946 als leraar aan het Sint Jozef-Klein-Seminarie in Sint Niklaas.
Zijn literair debuut kwam er met de nouvelle ‘Dis al’ in 1939, hetgeen de eerste van vele prijzen opleverde voor zijn talent. Zijn debuut als dichter kwam er in 1943 met ‘De moerbeitoppen ruischten’. Ook vertaalde hij gedichten van onder andere Vergilius en Horatius. Van Wilderodes Vlaamsgezindheid vertaalde zich in gedichten voor de Vlaamse Nationale Zangfeesten en voor de Ijzerbedevaarten.
In totaal publiceerde van Wilderode bijna 70 boeken, bundels en geschriften. In zijn periode als leraar gaf hij onder andere les aan Tom Lanoye en Paul Snoek.
.
Uit ‘Verzamelde gedichten’ uit 1987 het gedicht ‘Villa Giulia Rome, het echtpaar’.
.
Villa Giulia Rome
het echtpaar
.
Houden haar vingers vogels vast, sieraden
of offerschaaltjes in doorschijnend glas,
zijn rechterhand een groen juweel van jade?
.
De lange zomer die hun leven was
liet op het gaaf gelaat de glimlach duren
begonnen op een buitenbed van gras.
.
Reikt hij de haarkam aan voor haar coiffure
en geeft zij hem de trouwring van agaat
met spiegelingen op de kamermuren?
.
Zij liggen in een ingetogen staat
van zaligheid en zichtbaar welbehagen
nog in de kleren van hun levensdagen.
.
Herhaalt zij met bewegelijke handen
momenten van geluk, en blijft zijn arm
intussen om haar hals, nabij en warm?
.
Tezamen ingescheept en onder zeil
om op een verdere oever te belanden
voor eeuwen slaap en onverliesbaar heil.
.
Geplaatst op 17 september 2015, in Favoriete dichters en getagd als 1918, 1939, 1943, 1944, 1946, 1987, 1998, ambassadeur van België, Anton van Wildenrode, auteur, Axel Buyse, Beatrijs van Creanenbroeck, classicus, Cyriel Paul Coupé, De moerbeitoppen ruischten, Den Haag, dichter, Dis al, gedicht, gedichten, Het echtpaar, Ijzerbedevaarten, internationale Vriendenkring Anton van Wilderode, Paul snoek, poëzie, Poëzie-avond, residentie, Rome, scenarist, Tom Lanoye, vertaler, Verzamelde gedichten, Villa Giulia, Villa Giulia Rome, Vlaamse Nationale Zangfeesten. Markeer de permalink als favoriet. 3 reacties.
ZICHTBAAR ALLEEN 
Een beetje vreemd. Ik heb al eerder geprobeerd om die IVK via mail te bereiken: geen reactie. Hun webstek is ook al geruime tijd niet meer bijgewerkt en vermeldt geen activiteiten meer na 2012. Wat vooral jammer is voor de uitzonderlijke figuur Van Wilderode. Overigens is het dit jaar 30 jaar geleden dat de bundel “De Vlinderboom” verscheen: geen létter aandacht daarvoor, waar ook.
Tsja Gust, daar weet ik niets van, ik heb de uitnodiging gekregen en ben daarop ingegaan. Wel vreemd dat juist zo’n activiteit dan niet genoemd staat.
Dit is een zeer late reactie op de opmerking van Gust Peeters. Het is inderdaad spijtig dat de webstek niet wordt bijgewerkt. Sinds 2012 is er toch al heel wat gebeurd.