Maandelijks archief: juli 2015
Plaats delict
Nieuw gedicht
.
Zittend op een krukje in een damesmodezaak, wachtend op mijn familie, schreef ik het volgende gedicht.
.
Crime scene
.
De plaats delict
Kraakhelder zaad, verraad door
keihard blacklight dat feitelijk
paars kleurt. Drie peuken (misschien
joints, moeilijk te zeggen) kleven vast
aan een schoteltje – Gebr. Brouwers Vleeschhouwers –
ernaast twee Johnny Walker Black ( 1 halfvol, 1 leeg)
.
Het vergrijp
Robijndonker bloed sijpelt traag van
de rand van een roestvrijstalen stoel
In de beige-bruine ribfluwelen bank
tekent zich een Rorschachvlek van ongekende
schoonheid (zonsondergang – blondines –
Ferrari Testarossa)
.
Het wapen
Van een wapen echter – een mes wellicht –
geen spoor, tenzij de Elvispop
zingt ‘I got stung”(zou ie dan toch..?)
Geen stomp voorwerp, niets om je
nagels aan te vijlen, no icepic
.
Het slachtoffer
Waar een slachtoffer ontbreekt verschijnen
geen tranen of weduwen in ’t zwart
Verwachtte witte lijnen worden slechts
een donkere vlek, een ziel die ging
markeert iets van een gebeurtenis
.
Geometrisch gedicht
Kunst en poëzie
.
Op de website https://artafterallart.wordpress.com kwam ik een mooi voorbeeld van een gedicht in een vreemde vorm tegen. Wie de website vult en wie erachter Art after all art zit kon ik niet vinden maar de website is de moeite van een bezoekje waard. De ‘Ruit’ is gemaakt door Pieter.
.
L’histoire se répete
Hugo Pos
.
Uit de fijne bundel erotische gedichten ‘Seks, de daad in 69 gedichten’ vandaag een gedicht van Hugo Pos in twee delen. ‘L’histoire’ en ‘se répête’ .
.
I. L’Histoire
.
Er was in mijn studententijd
een meisje dat toen heel bereid
zich van haar broek ontdeed en dan
niet wilde dat ik aan haar kwam.
.
II. Se répête
.
Een groet uit het Beloofde Land,
stond op haar ansichtkaart geschreven
de engel met het vlammend zwaard
is, wist ik, op zijn post gebleven.
.
Ik
Maandag in plaats van Zondag
.
Omdat gisteren de laatste dag was van de Poëziebus geen Herman de Coninck-zondag. Maar speciaal voor alle liefhebbers en fans van de Coninck vandaag dan een gedicht van zijn hand. Vandaag heb ik voor het gedicht ‘Ik’ uit de bundel ‘Zolang er sneeuw ligt’ uit 1975.
.
Ik
.
Ik, de bij gebrek aan beter
dan maar mezelf zijnde: een soort
De Slegte voor tweedehandse
onverkochte emoties
.
ik kwam jou tegen, je was zo lief
voor mijn melancholie, dat soort
reuma van het gevoelsleven,
maar als ik het warmhield,
bij voorbeeld in jouw armen,
viel het best te harden.
.
Eigenlijk pasten we zo mooi bij elkaar
dat ik sinds je weggaan een derde
ben geworden.
Ik herinner me na twee jaar nauwelijks wie het is
die jou mist.
.
De Laatste dag
Shari Van Goethem
.
Na gister de storm in Oostende te hebben weerstaan en de afreis naar Antwerpen is het vandaag alweer de laatste dag en stopplaats van de Poëziebus. In Antwerpen in het Bouckenborghpark aan de Bredabaan 559 (Merksem) vindt de zinderende slotmanifestatie plaats van de Poëziebus. Nog een keer laten alle 50 Belgische en Nederlandse woordkunstenaars luid en duidelijk van zich horen, waaronder dit keer ook ik zelf. We worden daarbij vergezeld van de spectaculaire muzikale woordacts van ‘Meandertaler’ uit Tilburg en ‘Ten Adem’ uit Gent.
Wie daar ook voordraagt is Shari Van Goethem (1988). Ze studeerde filosofie en dat kan je aan haar poëzie horen. Met haar zorgvuldig gevlochten teksten boordevol tot de verbeelding sprekende beelden heeft deze Nielse dichteres al heel wat fans bijeengesprokkeld, ook bij bekende dichters. Zo koos Michaël Vandebril in 2013 haar Gedicht ‘haar handen‘ als tip van de dag op Azertyfactor, en deed Stijn Vranken dat in 2014 voor het gedicht ‘olifanten‘.
In de lente van 2015 trad ze op in het Antwerpse Sportpaleis tijdens het Rotspaleis, maar ze is ook regelmatig op kleinere podia te horen & te zien. Haar gedichten verschenen onder andere in de bundels van de Turing Nationale Gedichtenwedstrijd en in ‘Het Gezeefde Gedicht’.
.
Splash and dash
Wat is er aan de hand?
Opgewarmd schuif ik uit bed, een kleine stap,
een kramp als ik het potlood voor de spiegel
aanbreng, het lijntje in het midden van mijn oog
begin.
Ik worstel met mezelf, zoveel is duidelijk,
ik herdenk de tijd. Groot feest op gang, dat wel,
maar in mijn kamer ruikt het naar een mengsel
in de vorm van gel die op mijn voet terechtgekomen
is.
Ik voel dat iets aan mij ontsnapt. Gespierde taal
en teenwarmers, lichte vleugels, een korte pitstop
en een vlag. Hannibal trekt de Alpen over.
En misschien een knop
herstart.
.
Alles over de Poëziebus vind je op http://poeziebus.nl
De Poëziebus Deel 8
Jan Ducheyne
.
Na Turnhout en Maastricht (waar de Poëziebus vanmorgen nog blijft) nu verder Vlaanderen in of eigenlijk Brussel want als me een ding is opgevallen is aan Brussel dan is het dat men hier vrijwel alleen maar Frans spreekt. Des te beter dat de Nederlandstalige Poëziebus Brussel aandoet voor een bezoek aan de Pianofabriek. Vanaf 18.30 aan de Fortstraat 35. Vanavond kom ik zeker even binnenwandelen want; vlakbij! De bus doet Vlaanderen aan (Vlaams Brussel) en dus vandaag een Vlaams dichter in de spotlight.
Jan Ducheyne (1970) vat al meer dan twintig jaar het leven en wat ermee gepaard gaat in woorden. Van zijn laatste bundel Beat is Beat/Jazz is Jazz (Vita) zijn ondertussen meer dan 350 exemplaren verkocht, het is het voorlopige hoogtepunt van een dichter die bovendien de kunst verstaat om op een podium zijn gedichten de push te geven die ervoor zorgen dat de woorden tot leven komen. Zijn project De Roes zorgt telkens weer voor scherpe voorstellingen waar de energie vanaf spat, spuit, spettert en splasht! Beat is Beat! Jazz is Jazz! En de Zee…
.
OVER HAAR
Haar gaat zijn eigen weg.
Tegen de stroom in,
of net braafjes & netjes.
Maar in elk geval:
Haar kan niet worden gedresseerd,
haar moet krullen, invallen,
Gewassen worden.
Haar moet staan, haar moet gaan,
haar moet weerborstelig mogen zijn,
Haar zorgt voor verrassing,
voor verandering,
voor een begin- en eindpunt.
Haar mag puntig, lang of net asymmetrisch
voor controverse zorgen.
Haar is statement, status
of net steriel opgaan
in de gemillimeterde massa.
Haar is eigenwijs, vrij van keurslijf,
haar is kracht, haar is altijd weer jong.
Tot haar niet meer is. Dan is haar een gemis.
Haar knippen, haar laten groeien,
haar met opzet niet wassen,
Of met bruine zeep.
Haar is punk, Haar is rock & roll,
Haar is Bach, Beethoven en Mozart.
Haar is rastafari, haar is nooit klaar,
haar is evolutie, revolutie, discussie..
Haar is ego, haar is uniform.
Haar na een storm,
haar na seks,
haar na verlies,
haar na winst…
Haar op straat,
haar in de slaapkamer,
Altijd weer Haar haar.
Haar blijft …
Eigenzinnig, net precies vallend,
op het juiste moment voor een oog.
Haar is vierentwintig op vierentwintig klaar
om van vorm te veranderen.
Haar is een kameleon. Haar camoufleert,
haar vermomt,
haar verstomt.
Haar groeit.
Haar boeit, haar stoeit, haar vloeit…
Haar rijmt op schaar, maar dat is slechts toeval…
Want haar gaat zijn of haar eigen weg.
Haar blinkt uit in zichzelf zijn.
Want haar is haar.
Zo,
Cut!
.
Alle informatie over het programma van de Poëziebus vind je op http://poeziebus.nl
De Poëziebus Deel 7
Miranda de Haan
.
Was de Poeziebus gisteren nog in Brabant, vandaag wordt voor het eerst Vlaanderen aangedaan. Vanaf 12.30 uur zijn de dichters op diverse locaties te vinden in het stadscentrum van Turnhout waarna men eind van de middag afreist naar Maastricht. Om 19.30 zijn de dichters en de bus te vinden bij het Werkgebouw aan de Tapijtkazerne 24 aldaar.
Vandaag weer een vrouwelijke busdichter in het zonnetje namelijk Miranda de Haan. Miranda is geboren in Rotterdam, maar getogen in respectievelijk Vlaanderen en Saoedi-Arabië. Ze heeft een sociaal-pedagogische achtergrond, doceerde Engels in Catalonië en beheerde een Irish bar aan de Costa Daurada. Sinds 2013 literair programmeur bij CAPSLOC Cultuurpodium, Capelle aan den IJssel en initiator van sPEAK, open podium voor schrijvers, dichters & songwriters.
.
alle straten dragen sporen
maar bouwen onbewogen
mensen tot kastelen
op de trappen van jouw stad
dragen kinderen op ruggen
benen werden bomen
vastgegroeid tot muren
ruwer dan jouw ongeschoren wang
ze drinken stierenbloed en zweten
doornen, branden
vlees met hete stenen,
en ik verdwaalde elke dag
versliep me op de stranden
brak golven van de branding
met scherven van je glas
en zocht naar jou in ruzie,
loog van gouden kusten
waar niets me nog vertelde
dat jij er niet meer was.
.
Alle info over de Poëziebus vind je op http://poeziebus.nl
De Poëziebus Deel 6
Martin Beversluis
.
Vandaag trekt de Poëziebus naar het zuiden van Nederland waar Tilburg en Eindhoven worden aangedaan. Vanmiddag vanaf 14.00 uur Tilburg (te beginnen bij de Hall of Fame) en vanavond vanaf 19.45 uur in café de Gouden Bal in Eindhoven. Daarom vandaag aandacht voor de kersverse stadsdichter van Tilburg Martin Beversluis.
Martin Beversluis is slamdichter en stadsdichter van Tilburg. Hij organiseert in Tilburg, samen met Daan Taks, de ‘Podiumvlees’ Poetry Slam. Martin maakt ook muziek met ‘Meandertaler’ en met muzikaal dichterscollectief ‘Hongerlief’.
.
Dronken woorden
.
Zoemt het bij
de blauwe lucht
de droeve blik
voorbij het
kotsen in een
emmer hoort dus blijkbaar
ook daarbij
’t is dat fijne
ongetemde van
de jeugd zo
fris en vrij
en als de
nagtegaal de
hamer draagt
heeft de mus
een jointje bij
.
waarna het zoemen
steeds meer toeneemt
tot de maag ofwel de
lever geen plengoffers
meer wil en besluit
iets terug te geven
en de emmer ja de
emmer komt zo ook
nog wel van pas
voor een kwart gevuld
met kots waardoor
zichtbaar wordt
wat was.
.
Info over de Poëziebus op http://poeziebus.nl