Zo kan het ook

Recensie voor De Nederlandse Bibliotheek Dienst/Biblion

Zoals jullie wellicht weten werk in in een openbare bibliotheek. Als bibliothecaris is een heel belangrijk instrument bij het collectioneren de AI. AI staat voor aanschaf informatie. Op basis van wat daar in staat nemen veel bibliothecarissen de beslissing om wel of niet een boek aan te schaffen.

Bijzonder was het dan ook toen ik van een collega de AI van mijn derde bundel aangereikt kreeg. De AI is geschreven door Neerlandicus en dichter Albert Hagenaars. Hieronder de tekst van de AI (van zijn website  www.alberthagenaars.nl)

WOUTER VAN HEININGEN

ZOALS DE WIND IN MAART GRAVEN BEROERT. 2012. Na eerdere projecten met een beeldend kunstenaar en een fotograaf presenteert Wouter van Heiningen (1963, Leidschendam) z’n derde bundel en ditmaal alleen. Het centrale thema in de vier afdelingen is het streven naar contact, niet alleen met mensen maar ook, zij het minder indringend, met objecten. Meestal nemen die dan wel lichamelijke vormen aan, zodat er sprake is van samenval, bijv.: “Deze stad ademt de blues / vlak onder de huid bijgezet / in het geheugen van schoonmakers / en slachters”. Zijn zegging en ritmiek (overwegend fungerend in korte zinnen) blijven eenvoudig en de gedachten zijn lang niet altijd origineel. De waarde van deze poëzie is dan ook op de eerste plaats afhankelijk van de beeldspraak. Regelmatig weet Van Heiningen, hoewel z’n overdrachtelijke relaties ook kunnen rammelen, op dat vlak te verrassen. Als hij in staat zal zijn deze enige peiler van belang te combineren met voldoende ondersteunende kracht vanuit de andere elementen, doen de bibliotheken beter de deur wijd open als hij zijn roffel laat horen. Voor deze 3e bundel is het nóg niet zover.

.