Nieuw gedicht
Ontmoeting
We praten waar
we over praten
en zien vooral
waar we naar kijken
we voelen wat we
mogen raken en
raken daarmee ons gevoel
we proeven lippen
uit een tijd waarin
voorzichtig werd gehandeld,
terrein verkend met
kleine stapjes, een brug
geopend naar vandaag
waar we staan is
waar we ons bevinden
aan de rand van een verhaal
wachtend op een verteller
Geplaatst op 25 november 2011, in Gedichten en getagd als gedichten, nieuw gedicht, ontmoeting. Markeer de permalink als favoriet. 4 reacties.
ZICHTBAAR ALLEEN 
ha mooi de aanvang van een nieuwe relatie, welke dan ook…
zou je niet zelf de verteller willen zijn?…
mooi werk wouter! graag gelezen
gr enrico
fijn weekend
Mooi geschreven!
Bedankt voor uw reactie op mijn blog!
Groet, Irene
Zonder woorden
met luisterende oren
zijn weinigen geboren
zelfs het mooiste verhaal
verteld in de leukste taal
blijven zinloze zinnen
als ze geen aandacht winnen
en dus zoals een zucht
gewoon verbruikte lucht
die hier of daar blijft hangen
tot ze misschien wordt gevangen
door een verteller met rode wangen
die net wou beginnen praten
omdat hij het niet kan laten
te praten over proeven, kijken, voelen
en wat de mensen daarmee bedoelen
in boekvorm wordt het zonder twijfel een ongeziene bestseller
op voorwaarde, dat er éérst geluisterd wordt naar de verteller
Mooi gedichtje.☺
Lenjef
dank voor jullie mooie reacties.